Vandaag was het eindelijk zover; na een voorbereiding die begon in mei, toen ik mezelf definitief inschreef, kon ik mee gaan doen aan de zestiende editie van de HORA Run Bike Run in Boekend (bij Venlo).
In de afgelopen maanden heb ik me vooral gericht op het verhogen van mijn loopsnelheid. Door een behoorlijk aantal wedstrijden was me dat goed gelukt. Vorige week liep ik immers nog een PR op de vijf kilometer (dat stond al vanaf 1997 op 19.30) van 19.11.
Verder heb ik meegedaan aan een paar tijdritten, en één koers op de wielerbaan in Venlo. In de grote vakantie 35 looptrainingen gedaan (Bijna iedere dag dus, en vóór het ontbijt, de koffie en de krant) en 2500 kilometer gefietst.
Anderhalve week geleden heb ik het parcours per fiets nog verkend.
Ik heb er kortom alles aan gedaan wat binnen mijn vermogen lag om goed voorbereid te zijn. Vandaag hoefde ik het alleen maar waar te gaan maken.
Vanmorgen stond ik om zes uur op, en begon ik met wat rek en strek oefeningen. Daarna een korte wandeling om alvast wat opgewarmd te zijn. Bij thuiskomst koffie en een ontbijt (Brinta!). Toen begon ik met het inpakken van mijn spullen. Voor zo'n Duathlon heb je natuurlijk wat meer nodig dan voor een hardloopwedstrijd of tijdrit afzonderlijk. Nog even wat geluierd op de bank, en toen met mijn vrouw, mijn schoonmoeder (jaja!) en een goede vriend naar de wedstrijd gereden.
Het was vanaf de ochtend schitterend en helder weer. Toen we aankwamen was de temperatuur al opgelopen tot een ideale 17 graden. Ik haalde mijn startnummer op, en ondertussen vonden mijn supporters een prachtige plek op een nabij terras. Nog even liep ik wat op en neer, om de spieren los te maken, en om vijf voor elf kregen wij een uiterst langdradige, maar zoals later zou blijken wel belangrijke, debriefing van de organisatie.
Om elf uur klonk het startschot. Ik besloot met enige reserve te starten, en me niet teveel te laten opjutten door andere deelnemers. Al snel bleek dat er daarvan een flink aantal erg goed kon hardlopen. Binnen de kortste keren waren de koplopers al uit het zicht verdwenen. Ik concentreerde me zo goed mogelijk op mijn eigen tempo en ademhaling. Ik voelde gelukkig al snel dat ik een goede dag had. Ik kon redelijk eenvoudig in mijn tempo van tegen de 15 km/h lopen. Dit hield ik dan ook tot de finish van het eerste loopgedeelte vol (na vijf kilometer stonden en 20 minuten en 10 seconden op de teller).
De wissel verliep redelijk, al was ik in mijn haast vergeten dat je in de wisselzone niet mag fietsen. Dus na twee trappen op mijn fiets snel weer afgestapt, en me verontschuldigd bij de jury. De wisseltijden zouden allebei mee gaan tellen bij de bruto fietstijd.
De eerste twee kilometer was het veel draaien en keren, en ik had gepland om deze fase van de wedstrijd te gebruiken om in mijn ritme te komen. Dat ging eigenlijk verrassend vlot. Ook had ik erg veel geluk dat ik snel werd ingehaald door een iets snellere fietser. Ik pikte in, en vroeg hem of hij met mij wilde samenwerken. Daar had hij, gelukkig, wel oren na. Het eerste deel van de ronde van 10,9 kilometer hadden we lichte wind tegen. Hier merkte ik wel dat ik meer had aan mijn nieuwe kompaan, dan hij aan mij. Toch probeerde ik goed om af en toe ook op kop te komen. Na het eerste rondje stond er een gemiddelde van 40 km/h op mijn teller. De volgende ronde ging een stuk harder. Hierin haalden we al snel andere deelnemers in, en op een zeker moment kwamen we bij een tweetal dat ook aanpikte in ons wiel. In een groep van vier kun je nog beter schuilen, dus het tempo kon een stuk de hoogte in.
Aan het einde van beide rondes moest je eigenlijk om Boekend heen rijden, om te voorkomen dat je andere deelnemers zou hinderen. Ik dacht echter dat dit alleen voor de eerste ronde gold (niet goed opgelet bij de saaie debriefing
). Dus aan het einde van ronde twee werden wij door verkeersregelaars de goede richting op gewezen, terwijl ik dacht dat zij zich vergisten (omdat er inmiddels ook nog mensen aan hun eerste ronde bezig waren). Ik reed dus de verkeerde kant op, rechtstreeks naar start/finish. Na een meter of vijftig zag ik mijn fout in, en moest ik omdraaien, en accepteren dat ik een halve minuut had verspeeld. Ik besloot van de nood een deugd te maken door de laatste hectometers even te stretchen, en een kleinere versnelling te trappen. Zo zou ik beter voorbereid zijn voor de laatste ronde hardlopen (2,5 kilometer).
De wissel verliep de tweede keer wat minder. Ik kreeg last van kramp bij het aantrekken van mijn hardloopschoenen, en ik vergiste me in de plaats waar mijn fiets stond.
De laatste loopronde ging gelukkig goed. Het viel mij 100% mee hoe snel de kramp verdween, en ik kon zonder al te veel moeite een mooi tempo aanhouden. De drie mannen die in mijn groepje zaten waren helaas buiten bereik. de 500 meter voor de finish kon ik nog versnellen, zodat ik redelijk kapot over de streep kwam.
Volgens mijn supporters was ik zevende van de solisten (R+B+R), en dertiende als je ook de duo's meerekende. Belangrijker vond ik mijn eindtijd 1.04.54. Terwijl ik vooraf had gehoopt onder de 1.07.00 te komen.
Als ik niet zo koppig was geweest had het nog twintig/dertig seconden sneller gekund, maar al met al ben ik zéér blij met mijn niveau van vandaag. Alles verliep perfect, en ik had geluk met mijn tijdelijke medefietser, die het goed vond dat ik van zijn snelheid mee kon profiteren.
Hier in actie met mijn kompaan voor een rit. Meestal hij op kop, hier ik.
Het groepje wat ontstond in ronde twee. Vlak voor mijn verkeerde afslag.
Hier een link naar de site:
http://www.horarunbikerun.nl/
Na afloop zijn we nog lekker even op het terras blijven zitten en hebben we nog geluncht. Pas na binnenkomst van de laatste deelnemer (een duo met een loopster en een handbikester) was de prijsuitreiking. Die hebben we netjes afgewacht, en toen vertrokken we weer naar huis. Een prachtige en gezellige sportdag gehad. Ik doe, als het me gegeven is, volgend jaar weer mee.
Helaas moet zelfs ik keuzes maken voor welke kwaliteit-topics ik me de tijd gun om ze te lezen. 
