Beste liefhebbers,
Na zeker zes jaar niet meer te hebben gefietst, en nóg langer niet op de racefiets (de laatste jaren waren op de MTB), was het vorig jaar toch duidelijk dat ik de oude liefde weer op moest gaan pakken. Het ouder worden, de kilo's die er inmiddels makkelijker aankomen dan ze er vanaf vliegen, en wat blessures en ongemakken verder, was de kogel door de kerk: ik zou weer gaan fietsen!
Na mezelf wekenlang ingelezen te hebben over de stand van zaken in het wielerland van tegenwoordig, waaronder op dit forum (dank voor alle info), ben ik er op uit gegaan om eens wat rond te kijken in de showrooms in de regio. Mijn idee was om een mooi overjarig exemplaar te gaan scoren, het was inmiddels december en normaal gesproken bij uitstek een goede tijd om dat te gaan doen. Bij mijn eerste winkelbezoek kwam ik er al direct achter dat het lastig zou gaan worden. Het afgelopen jaar was de vraag naar fietsen groter dan de snelheid waarmee er geleverd kon worden, dus overjarige modellen vinden zou niet mee gaan vallen. Ik had voor mezelf een soort budget afgesproken, het mocht best wel iets gaan kosten, maar ik zou niet meteen all-in gaan. Wel was ik er zeker van dat het een Italiaanse schone moest gaan worden. Enfin, het eerste bezoek zette een Bianchi Aria Bianco LE op de shortlist. Ik wist niet dat wit zo mooi kon zijn trouwens. Het bezoek aan een Colnago dealer leverde niets op, maar het bezoek erna voegde een De Rosa SK Pininfarina toe, deze was wel overjarig. Een tijd lang leek het erop dat het tussen deze twee zou gaan, tot ik op het internet bij een zaak ver van huis een zin zag staan dat vermelde dat ze hoge kortingen gaven op een paar overjarige Colnago's. Na een paar keer kort heen en weer mailen bleek er één bij te zitten in mijn maat, en na het opvragen van een foto moest ik even slikken: het was een mooie fiets, maar niet eentje die ik zelf zou uitkiezen als ik hem besteld zou hebben. Na een korte onderhandeling was de prijs dusdanig scherp dat ik me over de kleur totaal niet meer druk maakte. Op mijn eerstvolgende vrije dag ben ik in de auto gesprongen, en heb die 200 kilometer met plezier en ongeduld gereden om haar op te halen. Tot mijn gelukkige verbazing bleek de kleurstelling in het echt toch een stuk mooier dan vanaf de foto. Oké, genoeg tekst, nu eerst een plaatje:
Zoals gezegd zou ikzelf nooit voor iets met goud hebben gekozen, maar toen ik deze eenmaal in huis had staan besloot ik het concept (pun intended) dan ook maar te omarmen. Ik heb de Tektro remmen eraf gehaald, en vervangen voor SRAM S-900 remmen, zodat de groupset compleet is. Blijkbaar waren de Colnago remmen zo slecht dat ze bij Codagex ze op den duur maar standaard zijn gaan vervangen voor Tektro's, maar daar was ik ook niet van onder de indruk. De standaard remkabels zijn vervangen door een setje Jagwire Road Elite Link kabels. Deze waren eerst volledig goud, maar dat deed pijn aan de ogen. Ik heb een setje losse links aangeschaft in het zwart, en heb er deze combi van gemaakt. De decals op de Vision velgen vond ik ten eerste totaal niet bij de rest van de fiets passen, en twee ervan zaten er niet eens recht op. Ik heb ze verwijderd en vervangen voor een setje die ik bij Unlimited Colors besteld heb. Verder heb ik er andere banden om gelegd, en het stuurlint plus de stuurdoppen vervangen.
Op dit moment is het budget even op, maar ik heb wel plannen voor de toekomst. Mijn laatste racefiets was een Colnago Dream Lux, en destijds had ik het plan om daar een Italiaanse volbloed van te maken. Dat plan gaat nu dus verschuiven naar deze fiets. Upgrades en vervangingsonderdelen zullen zoveel mogelijk Italiaans moeten gaan zijn zodat deze fiets over een paar jaar een volbloed is. Maar eerst dit jaar eens werken aan mijn conditie, en eens kijken of ik de nodige kilo's eraf kan gaan fietsen.