vervolg: ""In sommige kleine ronden wist De Vlaeminck vaak ook goed te rijden. Hij gebruikte vaak de Tirreno-Adriatico als opwarmer voor Milaan-San Remo. Hij won deze etappekoers dan ook zes keer achter elkaar, tussen 1972 en 1977. Daarnaast schreef hij ook de Vierdaagse van Duinkerke (1971), de Ronde van Sardinië (1976), de Ronde van Apulië (1979) en de Ronde van Mallorca (1980) op zijn naam. Zijn grootste zege in een etappekoers behaalde hij echter in 1975. Dat jaar won hij de Ronde van Zwitserland, met 55 seconden voorsprong op Eddy Merckx. De Vlaeminck zegt zelf dat deze eindzege de mooiste overwinning in zijn carrière is. Hij hield de leiderstrui van de eerste tot de laatste dag, en op die laatste dag klopte hij Merckx drie keer: eerst in een korte ochtendrit, vervolgens in een tijdrit van twintig kilometer, en uiteindelijk ook in het eindklassement. Verder won hij ook vaak één of meerdere ritten in etappewedstrijden. In totaal waren dat er 68, waarvan vijftien in Tirreno-Adriatico, veertien in de Ronde van Sardinië, negen in de Ronde van Zwitserland en zes in de Ronde van Apulië." Ook eens 4° in eindklassement van de giro geëindigd.
T-A was dus "slechts" zesmaal, maar ook 3x MSR, 4x G-W, de RVV, 2 x RvLombardije, LBL, maar heeft nooit parijs-roubaix kunnen winnen
