Is een goede wielrenner ook een goede stuurman?
Vooral bergaf valt er voor sommigen nog veel te leren.
Het zou aanbeveling verdienen om stuur- en kijktechnieken van gerenommeerde tweewielerberijders te leren.
Volg in de stille wintermaanden eens een cursus sturen van een gerenommeerde motorracer.
Daar steek je als wielrenner best wat van op.
Je verkent dan de mogelijkheden van rijden met hoge snelheid in een veiliger(circuit)omgeving dan een afdaling in de bergen.
Veiliger wielrennen
-
alpdhuez53:15
- Forum-lid
- Berichten: 2435
- Lid geworden op: 24 feb 2006 12:21
- Locatie: Deventer
- Contact
alpdhuez53:15
16 mei 2011 00:31
@JanWF: als ik ff je twee na laatste en je laatste alinea erbij pak dan krijg ik toch echt een idee dat je een beroep doet om in ieder geval een helm te dragen. Hieronder jouw laatste alinea
'Materiaal en beschermingsmiddelen vergelijken met de problemen tijdens het koersen en de "psyche" van de renners zelf, is een vergelijking die volledig mank gaat: moet er nu gesteld worden dat door het drukke peloton, de omgevingsfactoren, de angst om te vallen, de gedrevenheid waarmee gereden wordt enzovoorts, een helm niet zoveel zin meer heeft? Echt een dooddoener voor een discussie als deze over (de vebetering van) veiligheid!'
In je eerste alinea's gaat het wel over het verder ontwikkelen maar toch lopen er wat dingen door elkaar heen. Overigens denk ik dat we met zijn allen er aan moeten werken om de sfeer hier op het forum goed te houden. Daarom is dit mijn laatste reactie in dit topic.
'Materiaal en beschermingsmiddelen vergelijken met de problemen tijdens het koersen en de "psyche" van de renners zelf, is een vergelijking die volledig mank gaat: moet er nu gesteld worden dat door het drukke peloton, de omgevingsfactoren, de angst om te vallen, de gedrevenheid waarmee gereden wordt enzovoorts, een helm niet zoveel zin meer heeft? Echt een dooddoener voor een discussie als deze over (de vebetering van) veiligheid!'
In je eerste alinea's gaat het wel over het verder ontwikkelen maar toch lopen er wat dingen door elkaar heen. Overigens denk ik dat we met zijn allen er aan moeten werken om de sfeer hier op het forum goed te houden. Daarom is dit mijn laatste reactie in dit topic.
@Alp d'Huez, nope, zeker niet. Het nut van het dragen van een helm spreekt immers ook voor zich, tenminste als je het niet 'wegbagatelliseert' op basis van verkeerde conclusies**, en iets totaal anders, wat zich er totaal niet mee laat vergelijken, en dus los benaderd moet worden, tot een "hogere orde" verheft.
** Dat is dus, zoals hier gebeurt, zoiets te stellen als: ach, als het toch maar om 20 km/h gaat, dan loont het veel meer om te kijken naar regels voor tijdens het koersen, psyche van de renners enz, immers, bescherming geeft het dan toch niet meer. :/
(en voorts: wat loopt er wat jou betreft in mijn eerste alinea's door elkaar heen?)
@ de rest. Ook al weer zoiets 'leuks'. Goed leren sturen, leidt dat daadwerkelijk tot betere veiligheid? Dus nogmaals de door AmC. geopperde vraag: wat verhoogt veiligheid nu werkelijk?
** Dat is dus, zoals hier gebeurt, zoiets te stellen als: ach, als het toch maar om 20 km/h gaat, dan loont het veel meer om te kijken naar regels voor tijdens het koersen, psyche van de renners enz, immers, bescherming geeft het dan toch niet meer. :/
(en voorts: wat loopt er wat jou betreft in mijn eerste alinea's door elkaar heen?)
@ de rest. Ook al weer zoiets 'leuks'. Goed leren sturen, leidt dat daadwerkelijk tot betere veiligheid? Dus nogmaals de door AmC. geopperde vraag: wat verhoogt veiligheid nu werkelijk?
-
goodriddance
- Forum-lid
- Berichten: 138
- Lid geworden op: 09 jul 2010 17:42
Is het vreemd om te zeggen dat ik eigenlijk wielrennen best een veilig sport vind? De noodzaak om iets te veranderen zie ik niet zo.
De helm is de laatste goede verbetering. Goedkoop en effectief. Prima.
Bij wielrennen zijn er 600 profs die jaarlijks een dag of 150 wedstrijden rijden. Over de openbare weg met geparkeerde auto's, putdeksels, rotweer, olie, weet ik veel wat.
Dan is de dood van een renner natuurlijk verschrikkelijk, maar hij is de eerste sinds 2003 in het profpeloton... bovendien is er geen enkele maatregel genoemd die deze val beter had kunnen laten aflopen.
Om drastische maatregelen op basis daarvan in te willen voeren... ik begrijp het niet.
Er hoeft wat mij betreft niets te veranderen. Laten we Wouter herdenken en doorgaan waar we mee bezig waren.
De helm is de laatste goede verbetering. Goedkoop en effectief. Prima.
Bij wielrennen zijn er 600 profs die jaarlijks een dag of 150 wedstrijden rijden. Over de openbare weg met geparkeerde auto's, putdeksels, rotweer, olie, weet ik veel wat.
Dan is de dood van een renner natuurlijk verschrikkelijk, maar hij is de eerste sinds 2003 in het profpeloton... bovendien is er geen enkele maatregel genoemd die deze val beter had kunnen laten aflopen.
Om drastische maatregelen op basis daarvan in te willen voeren... ik begrijp het niet.
Er hoeft wat mij betreft niets te veranderen. Laten we Wouter herdenken en doorgaan waar we mee bezig waren.
De topic startte met , veiligER maken dan het nu is.
En dan komen er al snel mogelijkheden of maatregelen in beeld die niet direkt zichtbaar resultaat geven.
Daar zal dus altijd wat op af te dingen zijn omdat de resultaten slechts zichtbaar worden in de statistieken .
En dan komen er al snel mogelijkheden of maatregelen in beeld die niet direkt zichtbaar resultaat geven.
Daar zal dus altijd wat op af te dingen zijn omdat de resultaten slechts zichtbaar worden in de statistieken .
Zij is ook tegen
Vorige week zondag nog gesproken met een semi-prof die op weg was naar de Ronde van Voerendaal. Leuke gast en ambitieuze renner, komt uit een echt rennersnest wiens hele familie sterk betrokken is bij het wielrennen. Al snel ging het over doping, trainingen, materiaal, en dus ook al snel over de veiligheid van het wielrennen en ik vroeg hem zo hoe het begrip veiligheid leeft in het peloton. Hij was er vrij duidelijk in, als je vanaf je zesde op een racefiets zit weet je precies hoe je fiets aanvoelt, hoe je een bocht aansnijdt en hoe vast elk boutje op je fiets is aangedraaid, kortom de renner en fiets zijn één. Hetzelfde geldt natuurlijk voor een jonge renner als Wouter Weylandt, ook één met zijn fiets. En juist daarom wordt in het peloton het fatale ongeluk gezien als een noodlottig spel van toevalligheden; een kleine onoplettendheid, pedaal achter een muurtje, uit evenwicht, een wiel van een collega schampend (aldus volkskrant), geen schuiver als gevolg maar een keiharde directe klap op het asfalt, op slag dood. Hij zag ook niet zoveel in een verbeterde helm, het zou waarschijnlijk niet eens door het peloton geaccepteerd worden; we zijn zelf verantwoordelijk, we weten wat we doen en vallen hoort daarbij (littekens als bewijs). Het rijden met oortjes vond hij wel bijdragen aan een verhoogde veiligheid. Het gaf hem de juiste informatie indien een ongeluk of opstopping voor hem plaatsvond, zodat hij goed kan anticiperen. Aan het eind van het gesprek hadden we het nog over sportbeleving en ambities. Als semi-prof geldt voor hem maar één ding, profrenner worden. Hij zou zelfs niet doorgaan met fietsen (ook niet als liefhebber) als hem dat niet lukte, net zoals vrienden van hem als gestopt waren
Wielrennen als middel om hogerop te komen, om je een inkomen te verschaffen en natuurlijk om mooie koersen te winnen (eer en glorie).
Het gesprek heeft me ook aan het denken en gezien de sommige reacties hier op het forum sluit het aan op een hier kennelijk heersende opvatting over eigen verantwoording, "er valt weinig te verbeteren" en kom niet aan onze sport. Ik besef nu ook veel meer dat ambitieuze wedstrijdsporters een hele andere opvatting over wielrennen hebben of een hele andere sportbeleving hebben dan de liefhebbers die langs de kant van de weg of voor de tv de sport beleven. Echter de tv-kijker, de begeleidende staf, de commentator, de oud-renner en de familie heeft niet het gevoel van controle die de renner zelf wel denkt te hebben (hoewel ik denk dat geluk ook heel sterk meespeelt in alle gevallen dat een ongeluk wel goed afloopt of op het nippertje wordt ontlopen). Daarnaast ervaart de renner een groot gevoel van belemmering zodra zijn sport in zijn uiting preventief wordt belemmerd door de buitenwereld (uci, media, politiek, publiek), kennelijk ziet ie niet de goede intenties en alleen de nadelen in tegenstelling tot de buitenwereld die wel de voordelen ziet. Dat hier sommigen de wielrensport t.a.v. veiligheid een uit-ontwikkelde sport vinden geeft denk ik deze tegenstelling in beleving tussen sporter en buitenstaander al aan (en helemaal als aangevoerd wordt dat er sinds 2003 geen dode meer is gevallen en een helm is een vorm van schijnveiligheid). Een rationaliserend mens is een vreemd wezen
Overigens fiets ik (als ik in mijn eentje fiets of een klein overzichtelijk groepje) ook het liefst zonder helm buiten (geeft me het meeste gevoel van vrijheid), maar om dan zomaar alle risicos en mogelijke verbeteringen dan weg te wimpelen .. dacht het niet. Bovendien zal niemand ontkennen dat bij het aanscherpen en toepassen van preventieve regelgeving er dan nog genoeg mogelijkheden overblijven om al dan niet een zwaar ongeluk te krijgen, maar uiteindelijk niets doen lijkt me geen optie. Elke sport ontwikkeld zich en zal zich blijven ontwikkelen (zie b.v. het anti-dopingbeleid onder druk van media, publiek opinie en het bedrijfsleven).
Tot slot nog een aantal ideetjes, denkrichtingen:
- bij het marathonlopen zie je nog wel eens de ideale lijn op de weg aangebracht. En bij het schaatsen mag tegenwoordig niet meer over de lijn worden geschaatst. Bij de afdaling skiën zie je ook blauwe veiligheidslijnen aangebracht om de skiërs te helpen de juiste lijn te kiezen en om de uiterste grenzen van de skie-baan aan te geven. Misschien is zoiets voor profwedstrijden en cyclos in een (deel van een) lange risicovolle afdaling ook mogelijk. Een blauwe lijn die de minimaal te houden afstand aangeeft tot de witte lijn van de grens van het asfalt. Een soort minimale lijn op het wegdek om zo veilig mogelijk om potentieel gevaarlijke stukken heen te manoeuvreren, maar vooral om die potentieel gevaarlijke stukken aan te kondigen en te duiden (wellicht verschil maken tussen doorgetrokken lijnen en onderbroken lijnen die een lange aanloop nemen)
- De oortjes (v2.0), maar dan in combinatie met GPS en een vooraf ingesproken navigatiestem die als een soort digitale bijrijder (net als het rallyrijden) gevaarlijke stukken van het parcours aankondigt en de stem van de ploegleider overruled.
- Neutraliseren van een afdaling in bergetappes (met finish bergop!) zie ik niet als probleem indien je het verschil in finishtijden van de voorgaande cols mee laat tellen in het eindklassement. Is een finish in het dal, dan pas je in de laatste afdaling geen neutralisatie toe. De huidige discussie in de giro omtrent de beklimming van de Crostis en daarna de beklimming + finish van de Zoncolan zou hier een voorbeeld voor kunnen zijn. Afdaling Crostis neutraliseren (scheelt weer bomen), beklimmingen mee laten tellen in het eind/dagklassement. Je zou er wel eens een spannender wedstrijd van kunnen krijgen, zonder dat je teveel risico hoeft te nemen in een afdaling.
- Verbieden van vreemde houdingen in een afdaling. Gewoon je kont op het zadel in plaats van je lichaamszwaartepunt op bovenbuis of stuur. Ik zie liever alle renner veilig beneden aankomen dan dat afdalen als een acrobatische kunstvorm wordt beschouwd, hoe spectaculair dan ook. Het geeft ook een slecht voorbeeld aan wielrenners die geen goede dalers zijn (zoals vele toeristen).
Tot slot nog een vraag:
Stel je zet een groep actieve prof/elite-renners bij elkaar met de vraag om concrete voorstellen te doen om de veiligheid omtrent het wielrennen te verbeteren. Met welk voorstel of type denkrichting zouden ze komen? Daarnaast zet je een groep niet-actieve renners in comité bijelkaar met dezelfde vraagstelling. Welke verschillen zou dat opleveren?
Niet-actieve renner als Rob Harmeling en Steven de Jongh kwamen in Holland Sport met het voorstel van rustig afdalen (weliswaar voor alpdhuzes) en het idee van een integraalhelm. Gezien de reacties hier in dit topic leeft dat totaal niet bij (kennelijk) actieve wielrenners (zijn die wedstrijdgericht? of vinden ze zichzelf zgn. realistisch?). Hoe kan daar zon verschil in zitten?
En hier nog een column van Anky van Grunsven (bodyprotectors met airbags voor paardrijders, leuk idee voor fietsers!
): http://www.telegraaf.nl/telesport/colum ... 813705.ece
Het gesprek heeft me ook aan het denken en gezien de sommige reacties hier op het forum sluit het aan op een hier kennelijk heersende opvatting over eigen verantwoording, "er valt weinig te verbeteren" en kom niet aan onze sport. Ik besef nu ook veel meer dat ambitieuze wedstrijdsporters een hele andere opvatting over wielrennen hebben of een hele andere sportbeleving hebben dan de liefhebbers die langs de kant van de weg of voor de tv de sport beleven. Echter de tv-kijker, de begeleidende staf, de commentator, de oud-renner en de familie heeft niet het gevoel van controle die de renner zelf wel denkt te hebben (hoewel ik denk dat geluk ook heel sterk meespeelt in alle gevallen dat een ongeluk wel goed afloopt of op het nippertje wordt ontlopen). Daarnaast ervaart de renner een groot gevoel van belemmering zodra zijn sport in zijn uiting preventief wordt belemmerd door de buitenwereld (uci, media, politiek, publiek), kennelijk ziet ie niet de goede intenties en alleen de nadelen in tegenstelling tot de buitenwereld die wel de voordelen ziet. Dat hier sommigen de wielrensport t.a.v. veiligheid een uit-ontwikkelde sport vinden geeft denk ik deze tegenstelling in beleving tussen sporter en buitenstaander al aan (en helemaal als aangevoerd wordt dat er sinds 2003 geen dode meer is gevallen en een helm is een vorm van schijnveiligheid). Een rationaliserend mens is een vreemd wezen
Overigens fiets ik (als ik in mijn eentje fiets of een klein overzichtelijk groepje) ook het liefst zonder helm buiten (geeft me het meeste gevoel van vrijheid), maar om dan zomaar alle risicos en mogelijke verbeteringen dan weg te wimpelen .. dacht het niet. Bovendien zal niemand ontkennen dat bij het aanscherpen en toepassen van preventieve regelgeving er dan nog genoeg mogelijkheden overblijven om al dan niet een zwaar ongeluk te krijgen, maar uiteindelijk niets doen lijkt me geen optie. Elke sport ontwikkeld zich en zal zich blijven ontwikkelen (zie b.v. het anti-dopingbeleid onder druk van media, publiek opinie en het bedrijfsleven).
Tot slot nog een aantal ideetjes, denkrichtingen:
- bij het marathonlopen zie je nog wel eens de ideale lijn op de weg aangebracht. En bij het schaatsen mag tegenwoordig niet meer over de lijn worden geschaatst. Bij de afdaling skiën zie je ook blauwe veiligheidslijnen aangebracht om de skiërs te helpen de juiste lijn te kiezen en om de uiterste grenzen van de skie-baan aan te geven. Misschien is zoiets voor profwedstrijden en cyclos in een (deel van een) lange risicovolle afdaling ook mogelijk. Een blauwe lijn die de minimaal te houden afstand aangeeft tot de witte lijn van de grens van het asfalt. Een soort minimale lijn op het wegdek om zo veilig mogelijk om potentieel gevaarlijke stukken heen te manoeuvreren, maar vooral om die potentieel gevaarlijke stukken aan te kondigen en te duiden (wellicht verschil maken tussen doorgetrokken lijnen en onderbroken lijnen die een lange aanloop nemen)
- De oortjes (v2.0), maar dan in combinatie met GPS en een vooraf ingesproken navigatiestem die als een soort digitale bijrijder (net als het rallyrijden) gevaarlijke stukken van het parcours aankondigt en de stem van de ploegleider overruled.
- Neutraliseren van een afdaling in bergetappes (met finish bergop!) zie ik niet als probleem indien je het verschil in finishtijden van de voorgaande cols mee laat tellen in het eindklassement. Is een finish in het dal, dan pas je in de laatste afdaling geen neutralisatie toe. De huidige discussie in de giro omtrent de beklimming van de Crostis en daarna de beklimming + finish van de Zoncolan zou hier een voorbeeld voor kunnen zijn. Afdaling Crostis neutraliseren (scheelt weer bomen), beklimmingen mee laten tellen in het eind/dagklassement. Je zou er wel eens een spannender wedstrijd van kunnen krijgen, zonder dat je teveel risico hoeft te nemen in een afdaling.
- Verbieden van vreemde houdingen in een afdaling. Gewoon je kont op het zadel in plaats van je lichaamszwaartepunt op bovenbuis of stuur. Ik zie liever alle renner veilig beneden aankomen dan dat afdalen als een acrobatische kunstvorm wordt beschouwd, hoe spectaculair dan ook. Het geeft ook een slecht voorbeeld aan wielrenners die geen goede dalers zijn (zoals vele toeristen).
Tot slot nog een vraag:
Stel je zet een groep actieve prof/elite-renners bij elkaar met de vraag om concrete voorstellen te doen om de veiligheid omtrent het wielrennen te verbeteren. Met welk voorstel of type denkrichting zouden ze komen? Daarnaast zet je een groep niet-actieve renners in comité bijelkaar met dezelfde vraagstelling. Welke verschillen zou dat opleveren?
Niet-actieve renner als Rob Harmeling en Steven de Jongh kwamen in Holland Sport met het voorstel van rustig afdalen (weliswaar voor alpdhuzes) en het idee van een integraalhelm. Gezien de reacties hier in dit topic leeft dat totaal niet bij (kennelijk) actieve wielrenners (zijn die wedstrijdgericht? of vinden ze zichzelf zgn. realistisch?). Hoe kan daar zon verschil in zitten?
En hier nog een column van Anky van Grunsven (bodyprotectors met airbags voor paardrijders, leuk idee voor fietsers!
): http://www.telegraaf.nl/telesport/colum ... 813705.ece-
amclassic-fan
- Moderator
- Berichten: 24321
- Lid geworden op: 23 jun 2004 17:56
- Locatie: Leende
amclassic-fan
21 mei 2011 19:41
Ook wat je nu weer aandraagt slaat helemaal nergens op. Massasprints zijn veel gevaarlijker dan afdalingen. De organisatie weet niet van te voren dat een auto het peleton tegemoed komt rijden, juist dan zijn de oortjes handig. Waarom een blauwe lijn op de weg trekken? Je moet je ogen dicht doen wil je de rand van het asfalt niet meer zien. Op een ski-piste ligt dat nogal anders, want daar is alles wit.
Als je het gaat verbieden om op de bovenbuis te zitten, mag je dan nog wel met de handen naast de stuurpen rijden? Of mag je voortaan enkel nog met de handen op de shifters (maar dan kan je er overheen schieten zoals Voight) of in de beugel rijden? Toeristen die ook op de bovenbuis gaan zitten zijn we snel vanaf, de meeste rijden zich direct te pletter omdat ze niet genoeg controle over de fiets hebben.
Wielrennen is meer dan de vraag wie het hardst een berg op kan rijden. Met jouw voorstellen kunnen we de koers net zo goed op een ergometer rijden en kijken wie het meeste W/kg trapt.
Als je het gaat verbieden om op de bovenbuis te zitten, mag je dan nog wel met de handen naast de stuurpen rijden? Of mag je voortaan enkel nog met de handen op de shifters (maar dan kan je er overheen schieten zoals Voight) of in de beugel rijden? Toeristen die ook op de bovenbuis gaan zitten zijn we snel vanaf, de meeste rijden zich direct te pletter omdat ze niet genoeg controle over de fiets hebben.
Wielrennen is meer dan de vraag wie het hardst een berg op kan rijden. Met jouw voorstellen kunnen we de koers net zo goed op een ergometer rijden en kijken wie het meeste W/kg trapt.
‘Whatever you do, those other fuckers are doing more.’
vantheman
21 mei 2011 19:54
Vandaag kwam met Jose de Cauwer wel met een aardig idee: het parcours niet meer laten inspecteren door mensen die zijn verbonden aan een ronde maar door een onafhankelijke instantie. Dit blijkt bij het veldrijden en mountainbiken al het geval te zijn.
Ik ben het overigens eens dat er genoeg preventieve verbeteringen mogelijk blijven. Er zijn de afgelopen jaren diverse verbeteringen voor veiligheid aangebracht (zoals dezelfde tijd voor het hele peleton bij valpartijen in de laatste 3 kilometer) en er zullen ongetwijfeld verbeteringen blijven komen.
Het argument dat er altijd valpartijen zullen blijven, kan niet betekenen dat we niet blijven nadenken om de veiligheid te verbeteren.
Ik ben het overigens eens dat er genoeg preventieve verbeteringen mogelijk blijven. Er zijn de afgelopen jaren diverse verbeteringen voor veiligheid aangebracht (zoals dezelfde tijd voor het hele peleton bij valpartijen in de laatste 3 kilometer) en er zullen ongetwijfeld verbeteringen blijven komen.
Het argument dat er altijd valpartijen zullen blijven, kan niet betekenen dat we niet blijven nadenken om de veiligheid te verbeteren.
-
daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 37663
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
daniel1975
21 mei 2011 19:56
Auke, ik heb ook nog een denkrichting: dat jij er tot op heden na al die lappen tekst nog steeds niet in geslaagd bent om iets zinnigs te produceren. Wellicht dat je daar je conclusies uit moet trekken.
Less is bore
Nog 1 keer....
Vandaag weer koers gehad en (uiteraard...) ook een aantal valpartijen.
Op een rechte 2 baans weg met geen hobeltje of gaatje in het wegdek presteerde een aantal piloten het toch om te vallen.....
Hoe wil je dat dan voorkomen?
Het is nu eenmaal de sport, en daarbij neem je ALTIJD een risico.
Je zou een blog moeten beginnen, dan lezen de mensen je verhalen die ze willen lezen, persoonlijk vind ik het vervuiling van het forum, Veiliger wielrennen..... Wanneer komen de topic's over veiliger autorijden, veiliger hardlopen en veiliger.......vliegeren? Of moet er eerst wereldnieuws op tv komen waarbij een sporter om het leven komt voordat mensen het risico inzien van sporten ed?
Vandaag weer koers gehad en (uiteraard...) ook een aantal valpartijen.
Op een rechte 2 baans weg met geen hobeltje of gaatje in het wegdek presteerde een aantal piloten het toch om te vallen.....
Hoe wil je dat dan voorkomen?
Het is nu eenmaal de sport, en daarbij neem je ALTIJD een risico.
Je zou een blog moeten beginnen, dan lezen de mensen je verhalen die ze willen lezen, persoonlijk vind ik het vervuiling van het forum, Veiliger wielrennen..... Wanneer komen de topic's over veiliger autorijden, veiliger hardlopen en veiliger.......vliegeren? Of moet er eerst wereldnieuws op tv komen waarbij een sporter om het leven komt voordat mensen het risico inzien van sporten ed?
mijn Flickr
