1 Col des Posettes (een kreng van een off-road col tussen vallorcine en Argentière in het dal van Chamonix)
2 Prati di nago (vanuit Torbole aan het gardameer), mooi uitzicht op het Gardameer en de allereerste keer dat ik langer dan 5 minuten achter elkaar geklommen heb op de fiets.
.......... (helaas pas 2 keer echt omhoog gefietst)
Top Drie mooiste beklimmingen
Quoten: Origineel geplaatst door Robbebopper op 07 September 2006
De genoemde cols zijn inderdaad erg mooi. Toch zijn het niet altijd de bekende namen die uiteindelijk de meeste indruk maken. Na mijn klim over col de Vars, vanuit Guillestre richting Barcelonette, fietste ik door richting Embrun. Om de weg langs het meer wat af te snijden reed ik de Col de Pontis over. Muisstil was het er, 5,7 kilometer stoempen met een gemiddelde van 11,5 procent! Het uitzicht boven was adembenemend, met een prachtig panorama over het meer bij Embrun. De afdaling was trouwens ook schitterend, met zelfs een heus beukenbos (erg bijzonder in deze streek).
Verder vond ik de min of meer doodlopende klim van de col de Granon ook erg mooi.
akkoord over het uitzicht op de top maar de beklimming zelf is niet veel soeps...net zoals de Colombis is enkel het uitzicht boven prachtig...
De genoemde cols zijn inderdaad erg mooi. Toch zijn het niet altijd de bekende namen die uiteindelijk de meeste indruk maken. Na mijn klim over col de Vars, vanuit Guillestre richting Barcelonette, fietste ik door richting Embrun. Om de weg langs het meer wat af te snijden reed ik de Col de Pontis over. Muisstil was het er, 5,7 kilometer stoempen met een gemiddelde van 11,5 procent! Het uitzicht boven was adembenemend, met een prachtig panorama over het meer bij Embrun. De afdaling was trouwens ook schitterend, met zelfs een heus beukenbos (erg bijzonder in deze streek).
Verder vond ik de min of meer doodlopende klim van de col de Granon ook erg mooi.
akkoord over het uitzicht op de top maar de beklimming zelf is niet veel soeps...net zoals de Colombis is enkel het uitzicht boven prachtig...
<a target="_blank" href= "http://imageshack.us"><img border="0" src= " http://img463.imageshack.us/img463/5630/kelvin2vq.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;"></a> Catch your Ride
-
robbebopper
- Forum-lid HC
- Berichten: 5713
- Lid geworden op: 09 aug 2006 16:32
robbebopper
08 sep 2006 17:34
Ja, maar ik vind steil eigenlijk altijd wel mooi!
1. America' s Mountain: PIKES PEAK
2. Swartberg Pas in Zuid Afrika
3. Col de Tende
2. Swartberg Pas in Zuid Afrika
3. Col de Tende
http://www.houseofcycling.nl" onclick="window.open(this.href);return false;
Leuk topic: klimmen altijd goed
1 Mulhacen bij Granada Spanje
Totaal desolaat boven de 2.800 en unieke hoogte 3.485 dus hoger en veel attractiever dan Pico de Veletta.
2 Tour de Madeloc Collioure Frankrijk Languedoc
Van vier kanten te doen, heel erg leuke zeer steile laatste kilometer >20, leuke omgeving (krijg je de familie ook mee), jammer van dat achtelijke bouwwerk op de top.
3 Scanuppia – Malga Palazzo Noord Italië
Omdat dit echt zo absurd steil is, echt geen mooie klim.
1 Mulhacen bij Granada Spanje
Totaal desolaat boven de 2.800 en unieke hoogte 3.485 dus hoger en veel attractiever dan Pico de Veletta.
2 Tour de Madeloc Collioure Frankrijk Languedoc
Van vier kanten te doen, heel erg leuke zeer steile laatste kilometer >20, leuke omgeving (krijg je de familie ook mee), jammer van dat achtelijke bouwwerk op de top.
3 Scanuppia – Malga Palazzo Noord Italië
Omdat dit echt zo absurd steil is, echt geen mooie klim.
ponsteen
12 sep 2006 00:31
1 Col de la Ramaz. De eerste echte berg die ik ben opgereden. Klein, rustig, 14 km, een hele steile passage van ongeveer 4 km. En een gevoel dat ik nooit zal vergeten.
2 Col de Joux Plane. De eerste 'Tour' beklimming van mij, de eerste echte bekende. Heel mooie top met uitzicht over dal, Mt Blanc en een lieflijk alpenmeertje. Door emoties overmand na de niet verwachte overwinning op deze bergpas.
3 Gorges de la Bourne. Een nauwe kloof door de hoogvlakte van de Vercors in Frankrijk. Een oude, nauwe en geleidelijke bergpas, met 'overhang', kleine tunnels, stenen muurtjes die je onmogelijk beschermen als je uit de bocht vliegt, heel mooi. .
2 Col de Joux Plane. De eerste 'Tour' beklimming van mij, de eerste echte bekende. Heel mooie top met uitzicht over dal, Mt Blanc en een lieflijk alpenmeertje. Door emoties overmand na de niet verwachte overwinning op deze bergpas.
3 Gorges de la Bourne. Een nauwe kloof door de hoogvlakte van de Vercors in Frankrijk. Een oude, nauwe en geleidelijke bergpas, met 'overhang', kleine tunnels, stenen muurtjes die je onmogelijk beschermen als je uit de bocht vliegt, heel mooi. .
-
kona_explosif
- Forum-lid
- Berichten: 77
- Lid geworden op: 12 sep 2006 00:57
Net nieuw hier maar ik doe graag mee met dit onderwerp.
Mijn top 3:
1: De Grosse Scheidegg. klim vanuit Meiringen naar Grindelwald, erg mooi en vooral geen auto's.
2: Col d'Arpettaz. Klim in de buurt van Annecy, ook weer zo'n kleintje met een magniefiek uitzicht op de Mont Blanc.
3: Passo Manghen, vooral de stiltje en het heerlijke berghutje boven waar het goed uitblazen is na een klim van 9 continu voor 10 kilometer.
Mijn top 3:
1: De Grosse Scheidegg. klim vanuit Meiringen naar Grindelwald, erg mooi en vooral geen auto's.
2: Col d'Arpettaz. Klim in de buurt van Annecy, ook weer zo'n kleintje met een magniefiek uitzicht op de Mont Blanc.
3: Passo Manghen, vooral de stiltje en het heerlijke berghutje boven waar het goed uitblazen is na een klim van 9 continu voor 10 kilometer.
Top drie favo beklimmingen: 1: zuidkant Passo Manghen, 2: Oostkant Stelvio, 3: Noordkant Grosse Scheidegg
Het fietsleven begint bij 2000 meter boven zeenivo!!
Het fietsleven begint bij 2000 meter boven zeenivo!!
buzz
16 sep 2006 21:50
1. Grossglockner... Adembenemend, zeker als je erop-en-erover rijdt naar de bizarre gletsjer op de Franz Joseph-höhe. En voordat je weer terugtrapt naar Bruck, uiteraard niet vergeten het steile klinkerweggetje naar de Edelweisspitze mee te pikken. Totaal 85km en 3200hm leverde dit fraaie heen-en-weertje... op. Lekker compact.
2. Col du Galibier... Lekker ruig en behoorlijk steil. Zeker vanaf Plan Lachat, waar je een bijzonder uitzicht hebt op de vele haarspeldbochten die je met een big-smile opwachten.
3. Pico del Teide Lange bijzondere klim op Tenerife. Vanaf het strand naar 2360m hoogte tegen de vulkaanflanken met fraaie lava-formaties.
2. Col du Galibier... Lekker ruig en behoorlijk steil. Zeker vanaf Plan Lachat, waar je een bijzonder uitzicht hebt op de vele haarspeldbochten die je met een big-smile opwachten.
3. Pico del Teide Lange bijzondere klim op Tenerife. Vanaf het strand naar 2360m hoogte tegen de vulkaanflanken met fraaie lava-formaties.
buzz
30 sep 2006 19:42
Ook nog maar even mn topdrie op de mountainbike.
1. Colle del Sommelier... Vanaf de Italiaanse plaats Bardonecchia naar de top van de Sommelier rij je over zon 6km asfalt, gevolgd door een 20km lang keitjespad. In die 26km overbrug je ruim 1700m hoogteverschil. De echte top ligt net iets boven de 3000m hoogte. Mijn hoogste punt tot nu toe. En op die top ligt een verkoelend meertje, in augustus doorgaans nog omgeven door een pak sneeuw. Heel fraai.
Halverwege:
Op de top:
2. Colle delle Finestre... Eigenlijk gaat het niet om deze ene klim, maar om het totale rondje. Vanaf het Italiaanse Sestrière daal je over een asfalttapijtje naar Fenestrelle, waar even verderop linksaf de afslag naar de Colle delle Finestre ligt. De eerste 9km zijn nog verhard, en daarna begint het bijzonder aantrekkelijke off-road gedeelte. Op 1900m hoogte bij de splitsing uiteraard even rechts aanhouden om de Colle delle Finestre aan te tikken. (In de Giro05 kwamen Di Luca en Savoldelli van de andere kant naar boven.) Daarna terug naar de splitsing voor het vervolg over de Colle dellAssietta, Mont Genevris, Colle Bourget en Colle Basset. Dat is een breed pad over een bergkam met prachtige uitzichten naar de errug diep gelegen valleien naast je. Afwisselend: links naar de Val Chisone en dan weer rechts naar de Val di Susa. Adembenemend mooi. Vervolgens afdalen naar Sestrière. Pracht rondje.
Colle delle Finestre:
Bergkam:
3. Col du Parpaillon... Ooit stond ie bovenaan de ranglijst van zwaarste beklimmingen in Frankrijk. Beetje vreemd, want het was de enige off-road col op de lijst. Maar goed, zwaar is ie wel, zeker vanaf Embrun. En spectaculair ook. Ruige omgeving met op de top een 500m lange tunnel, zonder enige verlichting. Bovendien ligt er behoorlijk wat smeltwater in, doorgaans zon 30cm diep. Tricky onderneming dus. Een keertje ben ik er doorheen gereden en afgedaald naar Barcelonette, om via de steile Col de Pontis weer in Embrun te arriveren. Zeer aantrekkelijk rondje.
Afdaling van de Parpaillon richting La Condamine en Barcelonette:
1. Colle del Sommelier... Vanaf de Italiaanse plaats Bardonecchia naar de top van de Sommelier rij je over zon 6km asfalt, gevolgd door een 20km lang keitjespad. In die 26km overbrug je ruim 1700m hoogteverschil. De echte top ligt net iets boven de 3000m hoogte. Mijn hoogste punt tot nu toe. En op die top ligt een verkoelend meertje, in augustus doorgaans nog omgeven door een pak sneeuw. Heel fraai.
Halverwege:
Op de top:
2. Colle delle Finestre... Eigenlijk gaat het niet om deze ene klim, maar om het totale rondje. Vanaf het Italiaanse Sestrière daal je over een asfalttapijtje naar Fenestrelle, waar even verderop linksaf de afslag naar de Colle delle Finestre ligt. De eerste 9km zijn nog verhard, en daarna begint het bijzonder aantrekkelijke off-road gedeelte. Op 1900m hoogte bij de splitsing uiteraard even rechts aanhouden om de Colle delle Finestre aan te tikken. (In de Giro05 kwamen Di Luca en Savoldelli van de andere kant naar boven.) Daarna terug naar de splitsing voor het vervolg over de Colle dellAssietta, Mont Genevris, Colle Bourget en Colle Basset. Dat is een breed pad over een bergkam met prachtige uitzichten naar de errug diep gelegen valleien naast je. Afwisselend: links naar de Val Chisone en dan weer rechts naar de Val di Susa. Adembenemend mooi. Vervolgens afdalen naar Sestrière. Pracht rondje.
Colle delle Finestre:
Bergkam:
3. Col du Parpaillon... Ooit stond ie bovenaan de ranglijst van zwaarste beklimmingen in Frankrijk. Beetje vreemd, want het was de enige off-road col op de lijst. Maar goed, zwaar is ie wel, zeker vanaf Embrun. En spectaculair ook. Ruige omgeving met op de top een 500m lange tunnel, zonder enige verlichting. Bovendien ligt er behoorlijk wat smeltwater in, doorgaans zon 30cm diep. Tricky onderneming dus. Een keertje ben ik er doorheen gereden en afgedaald naar Barcelonette, om via de steile Col de Pontis weer in Embrun te arriveren. Zeer aantrekkelijk rondje.
Afdaling van de Parpaillon richting La Condamine en Barcelonette:
De Zavelenberg, de killer tussen Mechelen en St-Katelijne-Waver, wordt hier weer over het hoofd gezien.
http://lbl99.skynetblogs.be" onclick="window.open(this.href);return false;