Hier een look kg196 uit pak m beet 1992. Wie biedt meer?
Geen enkel probleem trouwens.
levensduur carbon frame - bemoedigende ervaringen?
-
DeletedUser02
- Forum-lid HC
- Berichten: 4290
- Lid geworden op: 23 jul 2009 02:25
Meen wel eens gelezen te hebben dat carbon nog 3x zo lang mee gaat dan aluminium als het op materiaal moeheid aankomt. Grote kans dat je je als recreant de komende 30 jaar geen zorgen hoeft te maken en dat er in die 30 jaar wel iets gebeurd waardoor het frame eerder afgeschreven is. Scheuren die uit het niets ontstaan (geen montagefout o.i.d.) zullen redelijkerwijs wel onder de garantie vallen, al zal de fabrikant ook wel een excuus zoeken als je hem bijv. op een Tacx of dakdrager gebruikt.
Ik heb iig nog nooit een frame vanwege ouderdom ten onder zien gaan (roest/verwaarlozing daargelaten).
Ik heb iig nog nooit een frame vanwege ouderdom ten onder zien gaan (roest/verwaarlozing daargelaten).
-
Wiliertoerist
- Forum-lid
- Berichten: 2049
- Lid geworden op: 25 jul 2013 22:20
Wiliertoerist
03 mei 2019 00:26
Leuk vraagstuk.
Ik schat wel in dat 90% van de actieve forumleden binnen 10 jaar de fiets alweer ingeruild heeft voor een nieuwer, mooier, luxer, exclusiever (vul maar in) exemplaar.
Zorgelijker is het carbon afval probleem, maar ook daar beginnen steeds meer bedrijven zich in te specialiseren, oa. voor verantwoorde verwerking van de carbon bladen van afgeschreven windmolens.
Ik schat wel in dat 90% van de actieve forumleden binnen 10 jaar de fiets alweer ingeruild heeft voor een nieuwer, mooier, luxer, exclusiever (vul maar in) exemplaar.
Zorgelijker is het carbon afval probleem, maar ook daar beginnen steeds meer bedrijven zich in te specialiseren, oa. voor verantwoorde verwerking van de carbon bladen van afgeschreven windmolens.
-
Vieux chnoque
- Forum-lid
- Berichten: 613
- Lid geworden op: 25 jan 2014 10:23
- Locatie: STEYL
Vieux chnoque
03 mei 2019 01:36
Kestrel uit 1989 is jaren geleden al gesneuveld, ikdenk na 8 jaar (aluminium bus waar trapaslagers in geschroefd worden laat los van het frame). Hierna vervangen door lichter Klein frame. Daarna titanium en nu Cannondale supersix evo hi-mod.( ook al weer uit 2013).
Vieux Chnoque
Evite de ramasser une gamelle!
et en cas de crampe: tire la
Evite de ramasser une gamelle!
et en cas de crampe: tire la
Ik heb mijn eerste carbon C'dale Synapse nu 7 jaar en 100 den ritten/ritjes, oud. Ik fiets het hele jaar door.In de winterperiode(nou ja winter) met spatborden.
Een tweede carbon Synapse is van 2016(ander model dan de eerste) en heb ik als eerste seizoenfiets.(wel tweedehands gekocht en hooguit 500km op de teller, dus eigenlijk nieuw nog ).Schilde trouwens wel de helft qua uitgave.Dus dat kan wel.
Die is blauw en er mankeert nauwelijks iets , aan het carbon.(nog niet echt veel meegereden maar 3500 km nu). Ziet eruit als nieuw en ook het frame dus.Heb ik maar 1 seizoen echt op gefietst.
synapse van 7 jaar oud>
Het carbon frame zelf mankeert niets aan qua stijfheid ed maar je ontkomt er niet aan ,dat je wel eens een beschadiging oploopt.
Verder is het witte... van de zwart/witte kleurstelling langzamerhand aardig verkleurt. Dat hou je altijd met wit.Ook rekening mee houden ,als je een carbonnen fiets koopt.
Valt niet echt op,maar het gebeurt wel met carbon dat wit gespoten is.
Zo knalde mij een paar weken geleden opeens de ketting bij het schakelen tussen het kleinste tandwiel en het frame. Nou dat was een flinke oppervlakke carbon beschadiging. En zo heeft het frame nog een paar opdonders gehad.
Volgens mij kan ik zo nog jaren voorruit .....ik gebruik deze fiets als tweede vanaf okt t/m febr/mrt.Maar ook wel in het seizoen.
Wel zie je het einde van de levensduur verschijnen ,van de onderdelen.
Zo is van mijn SLK-L (carbon)crankstel ,.... aan een kant is de veerdraad van de bus, waarin je de pedalen bevestigd, zo beschadigd, dat ik het nu niet meer riskeer om daar nog een pedaal uit te halen. Het lukte me nu laatst, na een hele tijd proberen.
En je krijgt kapotte kunstofringen in je balhoofdstel en van dat soortemetslijtage .En dat is ook weer logisch vanzelf.
Ik kan me daarom ook goed voorstellen dat je op een punt komt, dat je onderdelen gaat vervangen of hem dan maar verkoopt voor een niet te groot bedrag.
Wat wel opvallend is ,(gezien de jaren 7 dus en de toch vele ritten)...vind ik dat mijn Mavic Cosmic Wielset erg goed blijft. 1x zijn daar de spaken van bijgesteld(10 min klusje) en verder zit er nauwelijks een slag in en ze lopen nog prima Velgranden nauwelijks ingesleten, dat komt ook uiteraard omdat ik alleen hier rijd en niet veel zwaar hoef te remmen..Ik ben toch zoń 83-85 kilo bij 190cm.Nooit een kapotte spaak gehad, ondanks dat ik geregeld in een gat in de weg knal. Maar dat is af en toe.We zijn hier op het laatst ook niet in Belgie:)
Wat wel zo is, volgens mij dan ,dat je minder gauw gehecht raakt aan een carbonfiets... dan aan zoń mooie titanium racefiets of stalen ros uit oude tijden.
Althans zo voel ik dat.
Ik zou er niet lang van wakker liggen als hij definitief de deur uit zou moeten gaan.
Ik heb wel andere spullen die ik met geen mogelijkheid kwijt wil.
Zit altijd gevoelwaarde bij natuurlijk.
Nou eravaringen/conclusie van mij is dus:Frame mits geen echte diepe beschadigingen, kan wel heel lang mee.
en kijk goed als je ooit een tweedehands carbonfiets koopt, aan de binnenkanten van je bracket en onderop.... waar je bij mij de grootste beschadigingen aantreft, door dus die ketting die moervast sloeg en ook een flinke beschadiging aan de binnenkant ,waar het achterwiel inzit.
Dus altijd de wielen eruit halen en minitiuus daar goed kijken naar diepe inslijtingen in het carbon.
Wat is ook van deze carbon fiets geleerd heb(mijn eerste), na een langere perdiode zonder racefiets(eerder gewoon staal in de jaren 80/90 tig). Dat je carbonfiets snel "van je afgaat". qua waardevastheid en ook gauw beschadigd.
Wel fietst het fantastisch qua demping ed.(mijn Synapse dan ).
met 28mm seasons Dat is wel "genieten"als je dan over klinkers stampt¨
.
Dat verschil is "immens"met een harde stalen racer en supersmalle bandjes uit de jaren80/90 tig.
Maar mijn volgende (eerst gaan we verhuizen) over een paar jaren
want ik heb immers, nog een nieuwere Synapse , die rijdt nog beter en met betere wielen............is een titanium fiets en dan let ik veel minder op, hoe de groep is. (Tiagra of 105 dat maakt me niets tov Ultegra die ik nu op beide heb).Wel een paar fijne alu wielen vanzelf want dat schilt ook erg veel.
Kan me voorstellen als je zo ń prachtige Titanium fiets bezit,dat voor altijd is.Carbon is ontzettend functioneel, maar heeft natuurlijk 10x minder zeggenschap dat staal en titanium.
Fiets wel subliem hoor. Ten minste als je een goed carbon frame hebt.
en nog een goede tip als einde van dit (gloedvolle)betoog:
Poets je carbonnen frame regelmatig ...of veel, dat moet je zelf weten..... in met Polish! of poetsolie.Daar wordt hij echt een stuk mooier door, zeker als de lak wat dof wordt e.d. door de jaren heen.
Een mooie gewassen en gepoetste en glimmende fiets, geeft je een stuk meer plezier.
PS ik lees dit nog een keer later door en ik tref zeker 10 schrijffouten aan. Excuses daarvoor.Ik heb ze verbeterd. (allemaal weet ik niet )
Een tweede carbon Synapse is van 2016(ander model dan de eerste) en heb ik als eerste seizoenfiets.(wel tweedehands gekocht en hooguit 500km op de teller, dus eigenlijk nieuw nog ).Schilde trouwens wel de helft qua uitgave.Dus dat kan wel.
Die is blauw en er mankeert nauwelijks iets , aan het carbon.(nog niet echt veel meegereden maar 3500 km nu). Ziet eruit als nieuw en ook het frame dus.Heb ik maar 1 seizoen echt op gefietst.
synapse van 7 jaar oud>
Het carbon frame zelf mankeert niets aan qua stijfheid ed maar je ontkomt er niet aan ,dat je wel eens een beschadiging oploopt.
Verder is het witte... van de zwart/witte kleurstelling langzamerhand aardig verkleurt. Dat hou je altijd met wit.Ook rekening mee houden ,als je een carbonnen fiets koopt.
Valt niet echt op,maar het gebeurt wel met carbon dat wit gespoten is.
Zo knalde mij een paar weken geleden opeens de ketting bij het schakelen tussen het kleinste tandwiel en het frame. Nou dat was een flinke oppervlakke carbon beschadiging. En zo heeft het frame nog een paar opdonders gehad.
Volgens mij kan ik zo nog jaren voorruit .....ik gebruik deze fiets als tweede vanaf okt t/m febr/mrt.Maar ook wel in het seizoen.
Wel zie je het einde van de levensduur verschijnen ,van de onderdelen.
Zo is van mijn SLK-L (carbon)crankstel ,.... aan een kant is de veerdraad van de bus, waarin je de pedalen bevestigd, zo beschadigd, dat ik het nu niet meer riskeer om daar nog een pedaal uit te halen. Het lukte me nu laatst, na een hele tijd proberen.
En je krijgt kapotte kunstofringen in je balhoofdstel en van dat soortemetslijtage .En dat is ook weer logisch vanzelf.
Ik kan me daarom ook goed voorstellen dat je op een punt komt, dat je onderdelen gaat vervangen of hem dan maar verkoopt voor een niet te groot bedrag.
Wat wel opvallend is ,(gezien de jaren 7 dus en de toch vele ritten)...vind ik dat mijn Mavic Cosmic Wielset erg goed blijft. 1x zijn daar de spaken van bijgesteld(10 min klusje) en verder zit er nauwelijks een slag in en ze lopen nog prima Velgranden nauwelijks ingesleten, dat komt ook uiteraard omdat ik alleen hier rijd en niet veel zwaar hoef te remmen..Ik ben toch zoń 83-85 kilo bij 190cm.Nooit een kapotte spaak gehad, ondanks dat ik geregeld in een gat in de weg knal. Maar dat is af en toe.We zijn hier op het laatst ook niet in Belgie:)
Wat wel zo is, volgens mij dan ,dat je minder gauw gehecht raakt aan een carbonfiets... dan aan zoń mooie titanium racefiets of stalen ros uit oude tijden.
Althans zo voel ik dat.
Ik zou er niet lang van wakker liggen als hij definitief de deur uit zou moeten gaan.
Ik heb wel andere spullen die ik met geen mogelijkheid kwijt wil.
Zit altijd gevoelwaarde bij natuurlijk.
Nou eravaringen/conclusie van mij is dus:Frame mits geen echte diepe beschadigingen, kan wel heel lang mee.
en kijk goed als je ooit een tweedehands carbonfiets koopt, aan de binnenkanten van je bracket en onderop.... waar je bij mij de grootste beschadigingen aantreft, door dus die ketting die moervast sloeg en ook een flinke beschadiging aan de binnenkant ,waar het achterwiel inzit.
Dus altijd de wielen eruit halen en minitiuus daar goed kijken naar diepe inslijtingen in het carbon.
Wat is ook van deze carbon fiets geleerd heb(mijn eerste), na een langere perdiode zonder racefiets(eerder gewoon staal in de jaren 80/90 tig). Dat je carbonfiets snel "van je afgaat". qua waardevastheid en ook gauw beschadigd.
Wel fietst het fantastisch qua demping ed.(mijn Synapse dan ).
met 28mm seasons Dat is wel "genieten"als je dan over klinkers stampt¨
.Dat verschil is "immens"met een harde stalen racer en supersmalle bandjes uit de jaren80/90 tig.
Maar mijn volgende (eerst gaan we verhuizen) over een paar jaren
want ik heb immers, nog een nieuwere Synapse , die rijdt nog beter en met betere wielen............is een titanium fiets en dan let ik veel minder op, hoe de groep is. (Tiagra of 105 dat maakt me niets tov Ultegra die ik nu op beide heb).Wel een paar fijne alu wielen vanzelf want dat schilt ook erg veel.Kan me voorstellen als je zo ń prachtige Titanium fiets bezit,dat voor altijd is.Carbon is ontzettend functioneel, maar heeft natuurlijk 10x minder zeggenschap dat staal en titanium.
Fiets wel subliem hoor. Ten minste als je een goed carbon frame hebt.
en nog een goede tip als einde van dit (gloedvolle)betoog:
Poets je carbonnen frame regelmatig ...of veel, dat moet je zelf weten..... in met Polish! of poetsolie.Daar wordt hij echt een stuk mooier door, zeker als de lak wat dof wordt e.d. door de jaren heen.
Een mooie gewassen en gepoetste en glimmende fiets, geeft je een stuk meer plezier.
PS ik lees dit nog een keer later door en ik tref zeker 10 schrijffouten aan. Excuses daarvoor.Ik heb ze verbeterd. (allemaal weet ik niet
)-
FlinkenFugel
- Forum-lid
- Berichten: 32
- Lid geworden op: 18 feb 2019 07:42
De e modulus van carbon is iets hoger dan staal. Dus wat betreft vervorming bij een toegepaste kracht (wet van hooke) kun je stellen dat beide (nagenoeg) gelijk zijn.
Verschil zit hem in rek tot breuk. Carbon flext langer voordat het op zijn volledige stijfheid zit. Dit is een ca. 1.6% terwijl staal dit niet tot nauwelijks kent. Staal neemt dus gelijk kracht op. Denk hierbij aan enorme belastingen veelal dynamisch. Een persoon op de fiets is eigenlijk zeer beperkt.
Dan komt het op de gebruikte garens van het carbon. Deze zijn er in verschillende diktes en daarmee in verschillende sterktes te krijgen. Ik denk dat je mag aannamen hoe lichter het frame, des te sterker de garens. Verschil in carbonframes zal hier gevonden moeten worden. Echter de stijfheid die de rovens hebben, hebben ze. Dit hiort bij de materiaal eigenschappen van carbon......fietsgebruik zal daar minimaal aan veranderen.
Als je bijvoorbeeld de f1 pakt, het carbon daar is enorm sterk. Echter bij impact, bijv een chrash, springt het in honderden stukken. Dus dan niet sterk, terwijl in de jaren 70 de stukken staal na een chrash het hele circuit over stuiterde.
Wat betreft vermoeiing zal het meevallen en vergelijkbaar zijn bij fietsen. De levensduur zal bepaalt worden door de impact op het frame (valpartijen) en eventueel ontstane schades. Carbon is van zichzelf echt een sterk goedje.....in constructiebouw (vooral Rusland en Oostblok) zie je veel basalt opkomen als wapening. Wellicht zitten we nog eens op een basaltframe
Voor een impressie wat carbon aankan:
https://youtu.be/aH9vcV7jzG0
Dit is dus een dikke 1.6 ton aan trekkracht op een carbonsheet. Ik zou zeggen geen zorgen op de fiets....
Verschil zit hem in rek tot breuk. Carbon flext langer voordat het op zijn volledige stijfheid zit. Dit is een ca. 1.6% terwijl staal dit niet tot nauwelijks kent. Staal neemt dus gelijk kracht op. Denk hierbij aan enorme belastingen veelal dynamisch. Een persoon op de fiets is eigenlijk zeer beperkt.
Dan komt het op de gebruikte garens van het carbon. Deze zijn er in verschillende diktes en daarmee in verschillende sterktes te krijgen. Ik denk dat je mag aannamen hoe lichter het frame, des te sterker de garens. Verschil in carbonframes zal hier gevonden moeten worden. Echter de stijfheid die de rovens hebben, hebben ze. Dit hiort bij de materiaal eigenschappen van carbon......fietsgebruik zal daar minimaal aan veranderen.
Als je bijvoorbeeld de f1 pakt, het carbon daar is enorm sterk. Echter bij impact, bijv een chrash, springt het in honderden stukken. Dus dan niet sterk, terwijl in de jaren 70 de stukken staal na een chrash het hele circuit over stuiterde.
Wat betreft vermoeiing zal het meevallen en vergelijkbaar zijn bij fietsen. De levensduur zal bepaalt worden door de impact op het frame (valpartijen) en eventueel ontstane schades. Carbon is van zichzelf echt een sterk goedje.....in constructiebouw (vooral Rusland en Oostblok) zie je veel basalt opkomen als wapening. Wellicht zitten we nog eens op een basaltframe
Voor een impressie wat carbon aankan:
https://youtu.be/aH9vcV7jzG0
Dit is dus een dikke 1.6 ton aan trekkracht op een carbonsheet. Ik zou zeggen geen zorgen op de fiets....
In 2014 heb ik een pedal force carbon framepje gekocht en opgebouwd, Na verloop van tijd komen er krasjes in, er is een keer een busje van het schroefje voor de bidonhouder afgebroken.
Hij heeft tientallen duizenden kilometers gereden, inclusief wedstrijden, bergbeklimmingen. Hij is een keer op het dak van de auto meegeweest naar toscane en terug. In de tussentijd is een wielset versleten, het balhoofd is een keer vervangen, er zijn een paar nieuwe bottom brackets in gegaan.
Inmiddels heb ik wel een mooiere fiets (scott foil) aangeschaft, en deze gedegradeerd tot winterfiets.
Begin dit jaar heb ik er nog een smerige regenachtige wedstrijd mee gereden, en twee wedstrijden waar het zo hard waaide dat ik niet met hoge velgen aan de start wilde verschijnen.
En eerlijk gezegd, een scott foil rijdt fantastisch, maar dit framepje van iets van 700 euro doet het ook gewoon prima.
Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om deze op marktplaats te zetten. Ik overweeg wel om hem een keer over te laten spuiten/wrappen.
Dus ja, zolang ik niet crash met dit frame denk ik dat ik er over 10 jaar nog op kan fietsen.
Hij heeft tientallen duizenden kilometers gereden, inclusief wedstrijden, bergbeklimmingen. Hij is een keer op het dak van de auto meegeweest naar toscane en terug. In de tussentijd is een wielset versleten, het balhoofd is een keer vervangen, er zijn een paar nieuwe bottom brackets in gegaan.
Inmiddels heb ik wel een mooiere fiets (scott foil) aangeschaft, en deze gedegradeerd tot winterfiets.
Begin dit jaar heb ik er nog een smerige regenachtige wedstrijd mee gereden, en twee wedstrijden waar het zo hard waaide dat ik niet met hoge velgen aan de start wilde verschijnen.
En eerlijk gezegd, een scott foil rijdt fantastisch, maar dit framepje van iets van 700 euro doet het ook gewoon prima.
Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om deze op marktplaats te zetten. Ik overweeg wel om hem een keer over te laten spuiten/wrappen.
Dus ja, zolang ik niet crash met dit frame denk ik dat ik er over 10 jaar nog op kan fietsen.
