Prijsstijgingen nemen grote vlucht

[uninvitedguest]

Uiteindelijk doen we het als consument natuurlijk ook zelf. Zolang we gek genoeg blijven om zoveel geld uit te blijven geven voor een fiets en aanverwante artikelen, is er een markt voor en wordt deze dus bediend. Andersom gezegd, wanneer we deze (extreem) dure fietsen etc. allemaal links laten liggen, verdwijnen ze vanzelf.

Maar zolang we belachelijk veel geld uit blijven geven aan bijv. Rapha shirtjes van € 175, Assos broeken van €250, petjes van Cafe Du Cycliste van €30, etc, blijven de fabrikaten lachen en produceren.

Lanceer maar een hipster merk, hang er een prijs aan en het wordt toch wel verkocht.

Onlangs een stukje gelezen in Juist Magazine, een aftakking van de Elsevier bladen,
Hierin werd aangegeven wat een basisuitrusting, incl. fiets voor een beginnende fietser zou moeten gaan kosten. Daarin werden bedragen genoemd waar je helemaal van achterover slaat.

[MarkVeenstra]

Uiteindelijk doen we het als consument natuurlijk ook zelf. Zolang we gek genoeg blijven om zoveel geld uit te blijven geven voor een fiets en aanverwante artikelen, is er een markt voor en wordt deze dus bediend. Andersom gezegd, wanneer we deze (extreem) dure fietsen etc. allemaal links laten liggen, verdwijnen ze vanzelf.

Dat ben ik maar deels met je eens. In het geval van dure fietsen wel. Maar aan de onderkant juist niet. Die instapfietsen kosten langzaamaan ook steeds meer. Want het schuift toch gewoon een stukje mee met de dure modellen.

Beter voorbeeld. Kosten deelname aan toertochten (geldt ook voor hardloopevents, trailrunning, obstacle runs). Dat gaat allemaal al heel snel naar 20 tot 85 euro. Voor iets wat een tiental jaren geleden op een prijsniveau van, zeg, 5 tot 40 euro lag (40 euro voor de grote amstel gold race of limburgs mooiste oid).

Dan kan je zeggen, zolang het uitverkocht raakt is er vraag naar en dus is het gerechtvaardigd. Dat is waar, maar als het onderaan de markt ten kostte gaat van de kleine prijzen... ga je dus ook aan de "onderkant" van de maatschappij ten kostte van participatie zitten. Dat klinkt ver gezocht, zeker in een relatief dure hobby als racefietsen. En nee, je hoeft niet mee te doen aan toertochten en toch te kunnen fietsen. Je hoeft geen nieuwe instapper van 1500 euro te kopen, je kunt ook een 2e handsje van 500 euro kopen. Maar op 1 of andere manier maak je de kloof om mee te doen, en het gevoel/signaal dat het afgeeft, steeds groter.
Gelukkig is het niet zo erg als in New York bijvoorbeeld, waar je voor een grand fondo (of new york marathon) een 300 dollar of meer mag neertellen.

[Jans]

En een paar Le Patron sokken voor "slechts" 24,95. Ik koop komende week een paar fijne sokken voor 2,99 (Lidl loopsokken)

[DeletedUser02]

Dat ben ik maar deels met je eens. In het geval van dure fietsen wel. Maar aan de onderkant juist niet. Die instapfietsen kosten langzaamaan ook steeds meer. Want het schuift toch gewoon een stukje mee met de dure modellen.

Beter voorbeeld. Kosten deelname aan toertochten (geldt ook voor hardloopevents, trailrunning, obstacle runs). Dat gaat allemaal al heel snel naar 20 tot 85 euro. Voor iets wat een tiental jaren geleden op een prijsniveau van, zeg, 5 tot 40 euro lag (40 euro voor de grote amstel gold race of limburgs mooiste oid)....

Dit doen we toch ook zelf als consument? Een beginner die om advies vraagt voor een 1e fiets, schrijft tegenwoordig als eerste eis schijfremmen en tubeless banden. Daarmee wordt de prijsklasse van 800-1.200e overgeslagen. Als je dan ook nog een stickertje op je onderbuis wil begin je met 1.500e.

De prijzen van toertochten zijn mij ook een doorn in het oog, maar het feit dat ze (altijd) uitverkocht zijn geeft aan dat er een markt voor is. Andersom werkt het ook nivellerend, want als je tegenwoordig bij een tocht van 5 euro geen bananen, repen, koffie en gelletjes levert onderweg krijg je gewoon 3 sterren op fietssport en kun je als organisatie volgend jaar wel ophouden.

Tochten als de Marmotte en RVV gaan daar nog verder in met 100e+ voor een startbewijs. Daar betaal je gewoon voor de naam en aandeelhouders.

[MarkVeenstra]

Het punt dat ik wil maken is dat "wij als consument" wel even alle consumenten over 1 kam scheren.
En zolang het uitverkocht is, heeft de verkoper gelijk gekregen.

Maar stel dat je de kaartjes 300 euro maakt, of 500 euro.., En de evenementen zijn nog steeds uitverkocht, maar je ziet daar alleen nog de duur betaalde bankiers terug. Jan met de pet kan nergens meer deelnemen door deze prijzen. Jan kan natuurlijk gewoon zijn normale zaterdagrondje maken en moet daar maar genoegen meenemen.
Dit is extreem, natuurlijk, en in dit geval zal Jan met de pet meer dan genoeg gelijkgestemden vinden om zijn eigen weg te gaan en des noods goedkope alternatieve tochten organiseren.

Maar als we nu eens naar vandaag de dag gaan, waarbij het gros van de consumenten dus wél bereid is, en de mogelijkheid heeft, om te betalen voor die dure tochten. Dan zijn er ook nu nog genoeg Jannen, die buiten de boot vallen. Kloof tussen arm en "rijk" (of modaal). De drempel om mee te doen is gewoon hoog. En dat is iets wat wij - als maatschappij - voor dingen als fietsen en lopen en bewegen algemeen, juist niet zouden moeten willen. Is mijn mening dan hea. Tegelijkertijd kan je het de (commerciele) organisatie niet kwalijk nemen dat zij geld willen verdienen.

[walter-]

Welkom in het kapitalisme .

De boekjes schrijven over dure fietsen en je voelt je ongelukkig als je die niet kan of wil betalen.
Dat is natuurlijk de kortste weg naar een niet zo gelukkig leven .
Leer je leven te organiseren rond zaken die je wel wil of kan betalen en je wordt veel gelukkiger....

[codex]

Als je inderdaad fietsen gaat testen van E5000 of meer dan dien je daar absoluut niet de grote meerderheid mee.
Maar je ziet vaak dat ze dure spullen testen.

Wat die testen betreft in de vakbladen, besluipt me altijd het gevoel dat het onderling wordt afgesproken met de fabrikanten.
Die willen graag dat je de topmodellen test en zo wordt daar reklame voor gemaakt.

Het heeft vast te maken dat een fabrikant/merk geassocieerd wil worden met een topprodukt uit hun lijn.
(kijk je nu naar Decathlon en je hebt een naam waar de "goedkoopheid"van afspat.Volkomen onterrecht waarschijnlijk.).

Het valt me ook altijd weer op ,dat veel Engelse onlinestores, ook goedkope groepen en onderdelen als optie bij de aankoop van een model, aanbieden.
Ook wat fietskleding betreft kun je daar al heel goedkoop terrecht.

Kijk en daar speelt de markt op in en komt steeds weer met mooiere en duurdere materialen die net weer wat beter zijn.
De ontwikkelingskosten en oude voorraad die niet verkocht kan worden, moet ook worden afgeschreven en ook daardoor zal het produkt nog weer duurder worden.

Dat verbeter-riedeltje heb ik nu al 10keer gehoord, .........dus neem maar van mij aan...... dat het grote onzin is en alleen maar verkooptechnische argumenten zijn.
Natuurlijk heb je zo nu en dan, een echte verbeteringen (Carbon frame, bredere banden mogelijkheden en schijfremmen).

En er zijn mensen die nu eenmaal geld genoeg hebben en daar veel mee doen wat hobby als fietsen betreft.
Die betalen grif ruim E 5000 euro voor een racefiets.

Hoe je wordt opgevoed neem je altijd mee.
Ik keek hier bij een fietsenzaak (jaren 80 tig)met grote ogen naar die prachtige Colnago's die in de etalage stonden. Het gekke is dat ik nooit 1 seconde heb gedacht, dat ik zo ń fiets zou kunnen bezitten.

Nu zijn we 40 jaar verder en ik denk daar nog geregeld aan .......waarom ik toen niet zo ń fiets heb gekocht.Ik had al jong een baan en ik kon hem dus wel betalen......
maar er was Iets wat je tegen hield.

...................Dat moet wel het gevoel zijn geweest ,dat je tevreden moest zijn met wat je had(als je uit een arbeidersgezin kwam) en dat was je ook.
Eigenlijk met alles was je had. Wat auto en hifi apperatuur betreft en echt alles.

Naar mijn mening ontbreekt het tegenwoordig de mensen aan tevredenheid met wat je kan kopen en betalen(dat vooral).
Alles moet maar groter, meer en duurder.

En wat fietsen betreft en prijzen...daar gaat het de TS over,
..................ik ben het wel eens met,> vooral de produkten om de fiets heen, soms waanzinnig van prijs zijn. Fietsschoenen van 200 euro.Heb ik gekocht in de aanbieding voor 160 euro. Fietsjacks van E200,- euro en banden van 40 euro en idiotige prijzen voor een cassette.

Maar de fietsen zelf zijn naar mijn idee (vooral oudejaars en opruimingaanbiedingen) in verhouding tot 40 jaar terug eerder goedkoper geworden.
Wel dus die hele dure fietsen vanaf E4000 tot E10.000 zeg maar ,die zijn buitensporig duur in verhouding tot de verbeterpunten van een fiets van E1500-3000 euro.

Maar ja dat is met alles zo.
In de muziekapperatuur-wereld en met auto'ś en alle luxe gebruiksvoorwerpen.(als witgoed, tv ś ed).

En nogmaals ze testen vooral de duurdere modellen.
Om de genoemde redenenen volgens mij.

[hopjes]

MarkVeenstra en Codex +1
Ik/men weet ook vaak niet beter, ik ben redelijk op de hoogte van diverse zaken/merken(auto's, hifi, fietsen, mode). Codex zn relaas deed mij ineens herinneren aan mijn eigen ervaringen met decathlon spullen. Ik had altijd dure/bekende kampeer tenten (cabanon/dewaard minimaal 2500). Door (weers)omstandigheden tijdens vakantie in spanje 2 jaar geleden ineens op zoek naar een nieuwe tent. Naar de decathlon bij barcelona en ik wil nu niet anders meer dan een decathlon tent(500eur0), een vijfde van de prijs.

En afgelopen 2 jaar liep ik glimlachend over de camping en kijk ik naar die mooie en duurdere tenten maar wil ze zelf niet meer, ondanks dat ik ze prima kan betalen.

[Ernie C.]

Maar als de pers voornamelijk schrijft over fietsen tot 1500 euro koopt niemand het blad meer. Juist het wegdromen bij dure spulletjes is één van de hoofdredenen om dat blad te kopen. Vervolgens wil de consument zo dicht mogelijk tegen dat topspul aan komen te zitten. Dat is het spelletje en het is je eigen fout als je erin trapt.

Een wijs man sprak ooit:

The moral to the story is...your addiction to your needs and your wants is what causes problems in your life.
Make sure you got whatcha need. Put at a safe distance all the things that you want.
It's wants that get you into trouble.

This is the balance of life...the balance to life on a whole.

[vermeulen]

Als je inderdaad fietsen gaat testen van E5000 of meer dan dien je daar absoluut niet de grote meerderheid mee.
Maar je ziet vaak dat ze dure spullen testen.
Wat die testen betreft in de vakbladen, besluipt me altijd het gevoel dat het onderling wordt afgesproken met de fabrikanten.
Die willen graag dat je de topmodellen test en zo wordt daar reklame voor gemaakt.

Dit viel mij ook al een tijdje op. Ook hier op de voorpagina van de Fiets site worden eigenlijk uitsluitend fietsen (ver) boven de 2000 euro getest.

Maar bijvoorbeeld ook bij GCN, waar alle presentatoren standaard op "superbikes" rijden. En dan gaan ze een keer een vergelijking doen tussen een goedkope fiets en een "superbike"; dan pakken ze een afgeragt stalen gedrocht van 20 jaar oud om mee te vergelijken.
Volgens mij heb ik nog nooit een blad of kanaal gezien wat een fiets van 1000-1500 euro vergeleek met een fiets van 5000.

[DeletedUser02]

Overigens moet ik er ook wel aan toevoegen dat er soms teveel opgekeken (of neergekeken) wordt naar andermans spullen. Ik rij ook een dure fiets waardoor mensen al snel denken 'Daar heb je er weer zo eentje'. De realiteit is dat ik naast werken eigenlijk maar één hobby heb. Geen dure auto, groot huis, dure telefoon, vakanties, festivals of wat je maar kunt bedenken. Ik ben simpelweg gek van fietsen en het materiaal, en geniet er ook van om een fiets zelf op te bouwen met (nieuwe) onderdelen die ik via Marktplaats of elders voor leuke prijzen verzameld heb. Als je dat afzet tegen een Jan Modaal die als hobby een 2e hands motor heeft of 1x per jaar met het hele gezin naast zomervakantie graag op wintersport gaat, dan kun je die kosten wel redelijk tegen elkaar wegstrepen (vakantie is sowieso een luxe). Iemand hoeft niet per se rijk te zijn, maar kan gewoon andere prioriteiten hebben.

Anderzijds denk ik ook, als je het kan betalen en vervolgens 1x per week een rondje van 60 km aan 29 km/u rijdt, wie ben ik om daar iets van te vinden. Ook vind ik niet dat je per se rekening moet houden met de personen die het niet kunnen betalen. Ik zeg niet met een Dogma F12 naar Afrika vliegen om daar te pronken bij een lokale nederzetting, maar het is toch ook onrealistisch dat je met een bijstandsuitkering ook automatisch recht denkt te hebben op luxe artikelen zoals een racefiets?

Mensen praten het zichzelf aan dat je iets *nodig* bent (om mee te kunnen). Als je per se wilt wielrennen, dan is er altijd wel een mogelijkheid tot een 2e handsje en daarmee kun je net zo goed op kop van het peleton rijden. Verschil wordt (meestal) niet gemaakt door het materiaal. Voor de uitzondering waarbij de 4 kinderen van een bijstandsgezin ineens willen gaan wielrennen en de ouders dat niet kunnen betalen, dan heb je het over hele andere problemen.

Ps. Volgens mij is deze welvaartsziekte ook wel een beetje een Randstad probleem.

[RVV]

Dure evenementen ga ik sowieso niet betalen. Gewoon een principe kwestie. De openbare ruimte is van iedereen, daarin mag en kan iedereen “gratis” zich in bewegen.

En ik snap best dat mensen dure fietsen kopen. En iedereen moet dat ook zelf weten. Mijn fiets was ook niet goedkoop. Maar het is niet nodig.

Overigens hecht ik helemaal geen waarde aan het merk (of de bijbehorende status) van de fiets. Enige wat voor mij telt is het fietsen zelf.