Niet met Garmin, maar heb vaak hetzelfde. Gebruik Brouter, volgens mij wordt het naampje gebruikt dat ik meegeef als ik route exporteer.
Als ik nadien in verkenner de naam wijzig, en dan naar de navi overzet, dan pakt mijn navi toch de oorspronkelijke naam. Dat is mijn working theorie voor nu.

Benieuwd waar TS uiteindelijk gaat / is gaan fietsen.

Ik ga gewoon op de bijrijders stoel zitten, en let even op of er niet veel mensen in de buurt zijn. Shirt enzo eerst, alvast een schoon tshirt aan, en dan bib uit, onderbroek aan, korte broek of trainingsbroek aan, en klaar. 30s werk ofzo, en je hoeft niet in je blote reet op de parkeerplaats te st...

Ach ik hoop gewoon lekker te blijven fietsen, probeer niet in een door mezelf gecreëerde chasse patate te belanden tussen mogelijkheden en ambitie. Doorgaan totdat ik dan uiteindelijk permanent geparkeerd sta. Zie op tegen het uitbollen voorbij de vod. Dan maar liefst definitief gelost uit het leven...

@dubbeldekker: Herkenbaar. Eerst enorme terugval in conditie en mogelijkheden door reumatische atrites. 12 jaar later, bakken met chemo en stamceltransplantatie. Bijeffect: reuma weg, hooikoorts weg, grijze haren weg en vd 20kg afgevallen zijn er maar 10 teruggekomen. En bier smaakt niet meer. Nu 53...

Lieveheersbeestje

Je naam beschermt je

In wrede kinderhanden.

(Kees van Kooten)

En of ik geniet. En niet élk moment op de fiets, maar altijd wel op het einde van de dag. Fiets vooral toer. Geen strava, power of hartmeter. Wel fietsreizen over o.a. middelgebergtes. Binnenkort maar eens weekje Vlaamse Ardennen en omstreken. Maar ben al blij als ik überhaupt boven kom. Weet nu al ...

Eten en drinken, tja, blijft een dingetje. En zeker als het erg warm is, alles wat je meeneemt is niet meer te hachelen na een uurtje. Dan plan ik maar langs tankstations. Maar soms krijg ik gewoon niets meer weg, misselijk, en dan ben je al te laat. Ik zou beter moeten weten na al die jaren, maar b...

pino schreef: ↑02 jun 2025 16:02 Het voordeel van heuveltjes is dat een niet onaanzienlijk deel van de 100km omlaag is. Voor het hoofd is dat soms wel prettiger dan alleen maar vlak te duwen met zicht op tellertje of achterwerk van voorganger.

En genieten van het landschap!

Inderdaad. 5 jaar terug ikzelf ook maar ik heb het dus overleefd. Dus geniet van het leven, laat je geliefden weten dat je van ze houdt, werk niet te veel, laat materiële dingen los, zie de wereld en elkaar. En dan maar hopen dat je net een winnend lotnummer hebt.

Hij postte 2 foto's, bankje met 2 fietsen en nu met één. Een simpel beeld maar hartverscheurend. De stilte voor de etappe vond ik een mooi gebaar. Wat een verdriet. We denken aan je Robert, aan jou, je gezin en naasten. Verdomme kerel, het grijpt me aan. Veel sterkte en liefs van ons.

Vooral als het omhoog gaat. Met weinig training of voorbereiding fietste ik een paar weken terug 7 dagen, 100km per dag. Tegenwind ging nog prima, maar op het einde was elk viaduct een uitdaging. Nou fiets ik al zeker 25 jaar voor de lol, maar zeker in de winter soms maandenlang minimaal. Dus als je...