Wie in Eindhoven richting het centrum over het fietspad langs de Leenderweg rijdt, passeert tussen kringloop Okidoki en café Cheers een knappe etalage. Sinds 2021 staat er in sierlijke letters op de winkelruit: Fraai Staal Fietsen. Naar binnen dus!
Eigenaar Rob Rooijens (1964) zwaait de scepter in Fraai Staal Fietsen. In zijn eentje. Hij komt uit een familie van wie iedereen bij Philips werkte. “En ik ben geboren op een steenworp van het oude Philips terrein op Strijp-S.” Naast het drukke bestaan van het runnen van een communicatiebureau begon hij als hobby met het opknappen van Engelse auto’s als de MG, Triumph Spitfire en Morris Minor. “Dat deed mijn vader ook al. Hij was echt handig, ik moest het meer van mijn doorzettingsvermogen hebben.” Ook begon Rob met het opknappen van oude racefietsen. Daarnaast speelde hij nog als bassist in diverse bandjes. “Door heel Nederland en af en toe deden we een pubtour in Engeland.”
Een jaar of tien geleden bleek dat Rob ziek was. “MS. Gelukkig geen agressieve vorm, maar het zorgde er wel voor dat ik ging doen waar ik het meeste lol uithaal: het opknappen van oude stalen rossen. Eerst bij een collega in Eindhoven en sinds 2021 kon ik in het pand aan de Leenderweg terecht. Ik heb een showroom en werkplaats beneden, en ik woon erboven.”
Busje vol fietsen
Eerst maar de vraag: loont dat nu een beetje, zo’n winkel vol oude fietsen? Het is toch vooral een hobby die eigenlijk maar weinig mag kosten? Rob: “Kijk, ik ben wel goed, maar niet gek. Ook hier geldt dat tijd geld is. Maar het gaat het er wel anders aan toe dan bij een doorsnee fietsenwinkel, waar vooral de verkoop van pak ’m beet e-bikes en carbon racefietsen de hoofdmoot vormt. Je mag bij een fiets zien hoeveel kilometers er op de teller staan. En dat-ie af en toe ook geleden heeft door minder onderhoud. Niemand is perfect, en een fiets ook niet.” Het moet wel technisch kloppen. “Geen doorslaande kettingen of niet schakelende derailleurs. Laat staan slechte remmen. Ook al is een fiets net zo oud als ik, je moet wel veilig aankomen.”
Rob heeft een steeds wisselende verzameling in de showroom staan. Van een Chesini Arena met Campagnolo uit de jaren tachtig, een Gazelle Champion Mondiale tot een RIH Mixte. En een behoorlijk aantal Franse tweewielers. “Kloeke sportfietsen en heel charmante dames-sportfietsen. Een vriend van mij woont in MiddenFrankrijk en doet daar huisontruimingen. Vaak staat er dan achter de Renault 4 en de grasmaaier nog een oud damesfietsje. Soms nog met de decal van de plaatselijke fietsenmaker op de staande buis. Eens in de zoveel tijd komt hij met een busje vol fietsen vanuit Frankrijk naar Eindhoven.”
Naast fietsen zitten daar ook dozen vol met typisch Franse onderdelen bij. “Huret- en Simplexderailleurs, van die gegolfde spatborden en verchroomde moustache-sturen.”
Feest & nachtmerrie
Spullen heeft Rob genoeg op voorraad. Veel krijgt hij ook van klanten. “Ik heb er ook lol in om een oude derailleur opnieuw te gebruiken. Het is zichtbare techniek. Kijk, ik heb hier veel fietsen met buiscommandeurs en gewoon nog frictie, dus met een stel goede buitenkabels met een lik vet en nieuwe binnenkabels werkt het vaak nog prima. Het is wel zo dat ik niet zonder WD40 kan. Soms zit er maar weinig beweging in. Dan helpt een nachtje in de olie laten staan ook nog weleens.”
Zijn grootste nachtmerrie vormen de spies van Peugeot-racers. “Die hebben een afwijkende maat en zijn er soms heel lastig uit te krijgen. Ook omdat ze al vier Franse presidenten hebben meegemaakt… En een nieuwe moet je er echt met beleid intikken.” En zijn grootste feest is het vlechten van wielen. “Ik heb heel veel spaken op voorraad en als ik dan een mooi naafje erbij heb, een bak koffie, muziekje aan en vlechten maar… Je ziet dan een wiel ontstaan en dat is echt een feest.”
Nieuwe onderdelen komen via een groothandel, al zijn bepaalde bandenmaten een uitdaging. “Soms is het omspaken met andere velgen makkelijker.” De frames laat hij in principe ongemoeid, maar soms gaat er eentje naar De Uitkomst in Geldrop. “Die kunnen een frame heel mooi een poederlaklaag geven. Dan kan het lakwerk weer tientallen jaren mee.” En wat ook goed voor het verhaal is, De Uitkomst is vroeger een sponsor van een lokale wielerclub geweest!
Kleurrijke klanten
Elke fiets heeft een verhaal. Of het nu het Raleigh-frame is dat aan de muur hangt (“Dit is van een kunstenaar die zijn geld heeft verdiend met het creëren van levensgrote Kuifjepoppen en zijn huis is zo vol dat het nu hier hangt”) tot de Batavus Sprint op de werkbank. Rob: “Deze is van een klant die de fiets al ruim veertig jaar heeft en graag de reis die hij als jongen naar Zuid-Frankrijk maakte met de fiets nog een keer over wil doen. Het opknappen kost meer dan wat de fiets destijds gekost heeft. Maar dat maakt hem niets uit. Als hij die reis nog een keer kan doen met zijn eigen fiets is hem dat veel waard.” En de toen zo populaire Dual-remhendels blijven gewoon op de Batavus. Zo kleurrijk als de fietsen zijn dus ook zijn klanten.
Naast de verkoop restaureert Rob ook veel fietsen. “Het zijn geen wedstrijdrenners, maar liefhebbers, soms stille genieters van het fietsen en ze zijn verknocht aan hun fiets.” Eindhoven heeft de Design Academy en ASML. “En dat is absoluut een groot voordeel.” Naast Fraai Staal is er op Strijp-S ook nog Velo d’Anvers, een goede collega. “Veel van mijn klanten hebben oog voor authentieke tweewielers. En wij in Nederland halen onze neus soms op voor een Peugeot Super Sport, maar een expat die bij ASML werkt kijkt daar heel anders tegenaan. Die komt binnen, kijkt rond en wordt als het ware verliefd op een fiets. Er is er ook maar één van, hè?”
Rob heeft naast zijn voorraad het dealerschap van het West-Vlaamse merk Achielle. “Er kwam laatst iemand die op zoek was naar een woon-werkfiets met een riem. Tja, dat hebben die Franse fietsen niet. Achielle wel en die maken heel mooie, nieuwe retrofietsen. Ik heb er eentje voor de klant besteld. Prima fiets. Alleen jammer dat ik er helemaal niks aan hoefde te sleutelen. Je mag zien dat een fiets geleefd heeft.”
Meer informatie staat op de site van fraaistaal.nl
