Léon van Bon test Merida Scultura Team CF5, de fiets van Wout Poels

Hij moest er een maandje extra op wachten, maar de aanhouder wint. En dus test Léon van Bon alsnog de nieuwe teamfiets van Bahrain Victorious. Inclusief vers Japans schakelspul. Hij vertrok naar België om op La Redoute op voorverkenning te gaan voor Wout Poels…

Hier word ik nu blij van. Na een maand zonder test – daar word ik verdrietig van – heb ik de heuse 2022-teamfiets van Bahrain Victorious voor me staan. Dat is toch kikken? Ik had aanvankelijk het idee om de test samen te doen met de grote Bahrain-ster Sonny Colbrelli. De winnaar van Parijs-Roubaix zag dat zelf wel zitten, maar helaas: we kregen de agenda’s niet passend en het hele verhaal ging niet door. Hij liet nog wel weten dat hij superblij is met de nieuwe fiets. En ook Wout Poels stuurde een berichtje hoe tevreden hij is met de Merida. Het maakt mijn verwachtingen nog hoger dan ze al waren. Ook kijk ik uit uit naar mijn eerste rit met de nieuwe Shimano DuraAce Di2 12 speed-groep. Laten we hopen dat deze topfiets die maand afwezigheid helemaal goedmaakt.

Merida Scultura Team CF5

Merida Industry Co. Ltd is een Taiwanees bedrijf (anno 1972) met een research & development-afdeling in Duitsland. De twee miljoen fietsen per jaar die het produceert (in Taiwan, China en Duitsland) komen op de markt in meer dan 77 landen. Sinds begin deze eeuw is Merida ook voor 49 procent eigenaar van het Amerikaanse Specialized. De waarde werd in 2012 geschat op zo’n 350 miljoen pond, waarmee het een van de grootste bedrijven van Taiwan is en een van de allergrootste fietsfabrikanten ter wereld.

Sinds tien jaar is Merida als merk ook volop in beeld in de World Tour, eerst als materiaalsponsor van Lampre (nu UAE Team Emirates), sinds 2017 bij Bahrain. En ook op straat in Nederland zie je steeds vaker Merida’s. Misschien wel mede dankzij het Merida Experience Center, een prachtige plek om de fietsen van het merk te bekijken en te testen. Merida Benelux is daar gevestigd en daar werken superaardige mensen. Voor de trouwe lezers: in 2016 laste ik voor twee artikelen zelf een frame in elkaar, La Bestia. Merida Benelux leverde
destijds de voorvork voor dat beest.

Licht en aero

Hoog tijd om de fiets te ontleden. De Scultura is al sinds de introductie in 2006 de klimfiets van Merida. Het carbon frame van ‘mijn’ CF5 is maar 861 gram in maat M. Maar de nieuwe Scultura is ook een stuk aerodynamischer dan zijn voorganger, en daarmee veelzijdiger en breder inzetbaar – een trend die je bij alle merken momenteel ziet. Soms zie je een fiets staan en weet je dat alles klopt. Dat heb ik bij deze Scultura. Het frame ziet er strak uit, zonder al te veel poespas. Als er iets opvalt, dan is het de breed aangezette voor- en achtervork. Dit moet de luchtstroom positief beïnvloeden: dat levert watts winst op en daarmee extra snelheid. Wie wil dat nu niet? Met 7,1 kilo (zonder pedalen) is hij niet superlicht, maar hier en daar is vast nog wat winst te boeken als je echt wilt.

Van de teamkleuren moet je houden. Ik vind ze vet. Je voelt je toch een beetje prof als je erop rijdt. Draag er een origineel Bahrain-tenue bij en mensen zullen zich afvragen welke prof daar nu voorbij zoeft. De afmontage is buitengewoon lekker. De Vision Metron 45 SL-wielset ziet er gelikt uit. Ik ben er heel benieuwd naar, want ik rij voor het eerst met deze wielen. Ze zijn tubeless ready, dus kijk: hier zijn nog grammen te winnen. De 28 millimeter Continental Grand Prix 5000S TR’s zijn goede banden. De stuur/stuurpencombinatie en S-Flex carbon zadelpen zijn van Merida, het zadel van Prologo. Verder heeft de Scultura voor en achter 160 millimeter schijfremmen met Merida-koelvleugels. De Shimano Dura-Ace Di2 2×12 groep is spiksplinternieuw en nog moeilijk te verkrijgen, maar hij zit dus al wel op deze fiets. Voor dit soort nieuwtjes kun je me altijd wakker maken. In het crankstel (52/36) zit een vermogensmeter, en het nieuwe semi-draadloze schakelsysteem maakt de fiets helemaal af. Als geheel is het gewoon een fiets om je vingers bij af te likken. Ik kan niet wachten om ermee te fietsen.

“MEESTAL ZEG IK DAT HET GEWICHT VAN EEN FIETS OP MIJN HUIDIGE NIVEAU NIET ECHT UITMAAKT. MAAR OP DEZE TOPPER VOEL IK WEL DEGELIJK VERSCHIL.”

GAS OP DIE LOLLIE

De nazomer suddert nog lekker door, dus het is genieten buiten als ik de Scultura van stal haal. De fiets is afgesteld en de Shimano-powermeter heb ik supergemakkelijk kunnen verbinden met mijn Wahoo. Nu is het tijd om te knallen. La Redoute staat op het programma. Als Wout Poels komend seizoen aan de start staat voor Luik-Bastenaken-Luik, dan zal dat waarschijnlijk op deze Merida zijn. Dus ik dacht: als ík met de Scultura boven kom, dan hoeft Wout zich in ieder geval geen zorgen te maken.

Al vanaf de eerste trap voelt hij heerlijk. De eerste meters zeggen vaak veel en zo ook nu. De fiets voelt alsof hij voor mij gemaakt is. Het past gewoon. Ik houd van fietsen met een echte racegeometrie. En die heeft deze Merida. Schakelen gaat heel direct. Directer en sneller dan met de oude Dura-Ace-groep, of lijkt dat maar zo? Je zult vast een verschil voelen als je twee groepen naast elkaar test. Maar laten we het erop houden dat het gewoon erg goed voelt, en op een of andere manier ook stabieler. De groep is sowieso plezierig voor het oog: het zwart is chique en vooral het crankstel ziet er robuust en aero uit. Het loopt allemaal als een zonnetje.

TAKTAKTAK OP LA REDOUTE

Op de Redoute rij ik stevig door. Met mijn huidige conditie blaas ik mezelf niet graag op, want het is nog een aardig stukje naar huis. Meestal zeg ik dat het gewicht van een fiets niet echt uitmaakt op het niveau waarop ik tegenwoordig rijd. Maar eerlijk is eerlijk: bij een topper als deze voel je wel degelijk verschil. Wat is de Scultura licht en strak. Die wielen voelen ook nog eens goed aan. Op het laatste stuk plaats ik mijn handen onderin en geef gas. Hier moet jij ook volle bak straks, Wout, als je LBL wil winnen. Taktaktak en ik ben boven. Ik kijk even om me heen en geniet. De klim is vet en tegelijkertijd haat ik ’m, want wat is-ie lastig…

Tijdens de eerste afdaling ben ik benieuwd hoe de Merida zich staande houdt. Het is nogal winderig en met die hoge velgen en de slechte Belgische wegen is het nog best een uitdaging. Ik krijg het idee dat de fiets best een tikkeltje meer stijfheid kan gebruiken in het voorste gedeelte. Maar het kunnen ook de verre van ideale omstandigheden zijn. Ik besluit mezelf niet tot het uiterste te dwingen en daal veilig en beheerst af. Later op het parcours, tijdens een betere afdaling, is het gevoel al een stuk positiever.

Als ik aanzet, wil de fiets vooruit. Op de lange rechte stukken rolt hij lekker en niet te nerveus. Van de flex zadelpen merk ik niets, en dat is eigenlijk precies wat je wilt. Hij doet waarschijnlijk wel wat, maar niet genoeg om het op te merken. Misschien dat dit stiekem scheelt in vermoeidheid, omdat je minder klappen hoeft op te vangen. In de bochtige stukken stuurt de Merida prima, zoals verwacht eigenlijk. Ik voel me thuis op de fiets en kan ervan genieten. Af en toe waan ik me in de koers. Als ik mijn handen onderin plaats en gas geef, doet de Merida lekker mee. Tot de laatste tien kilometer, als ik mijn enthousiasme moet bekopen en de energie langzaam wegstroomt. Dat krijg je met een fiets die je uitdaagt. Dan verlies je soms en wordt het kruipen naar huis. Gelukkig is het vlak en kan ik nog wat tempo houden. Eenmaal thuis kijk ik voldaan naar de Merida. “Dank je”, zeg ik. “Ik heb genoten.”

9.999 EURO? VALT MEE

De Merida Scultura Team CF5 is een echte topper. Hij voelt superfijn, stuurt heerlijk en de Bahrain Victorious-kleuren
zijn cool. Ik verwacht zeker dat we deze fiets volgend jaar regelmatig voor in het peloton gaan zien. Of Wout Poels er ook Luik-Bastenaken-Luik mee gaat winnen, ligt natuurlijk niet alleen aan de fiets. Of beter gezegd, aan de fiets ligt het niet, want die wil wel. Dus succes Wout, je kunt het!

Dat deze fiets een flinke prijs heeft, kon je verwachten. We praten hier tenslotte over een topfiets. Toch valt de prijs van 9.999 euro nog mee in vergelijking met de toppers van andere grote merken. Ook moet je er rekening mee houden dat alles in de fietsbranche duurder is geworden door gebrek aan grondstoffen en logistieke problemen. Ook de nieuwe Shimano Dura-Ace-groep is hierdoor een stukje duurder dan zijn voorganger. Na een maandje zonder test ben ik in ieder geval blij om weer terug te zijn en ik kijk uit naar de volgende.

Léon maakte ook nog wat mooie detailfoto’s