Wij zijn wel wat gewend op de redactie van Fiets. De ene luxe fiets na de andere zien we langskomen in onze mailbox. Sommige passeren haast geruisloos, bij andere fietsen maken we direct een grote notitie in het boekje met ‘to-do bikes’. Zo ook bij deze Switchblade. Een lichtgewicht capabele trailbike met enduro aspiraties. Althans, als we het persbericht mogen geloven. Aan ons om dat te ondervinden.En zo komt er een flinke doos uit een vrachtwagen geschoven. Daar zit de Pro-uitvoering van de Switchblade in. Een felblauwe fiets (€7599) met alles erop en eraan. Pivot, afkomstig uit Phoenix Arizona heeft inmiddels een ruim assortiment. Van lichtgewicht XC fiets en gravelbike tot ’top-of-the-bill’ downhillfiets. De Switchblade is het lichtgewicht all-mountain antwoord op de door ons al eerder geteste Firebird. Een progressieve ramsnelle endurobak met dik 160 millimeter veerweg. Geen briljante klimmer, wel een killer berg af. De Switchblade moet deze balans meer naar het midden trekken. Het gewicht is lager, de zitpositie wat minder daal-georiënteerd en de veerweg met 142 millimeter aan de achterzijde duidelijk meer allround dan de Firebird. We nemen de fiets mee naar de Franse Alpen voor een uitgebreide test.
De Firebird in actie…
…en op het droge…
Frame
Tijdens een deelname aan de meerdaagse duo-enduro ‘enduro2’ proberen we prijzen te pakken met de Switchblade. Modderstromen, eindeloze regenbuien en sneeuw op de top aan de start van diverse special stages zorgden ervoor dat we amper actiefoto’s hebben. Maar gefietst is er!Het volledig carbon frame bestaat uit een vrij eenvoudig gevormde voorste driehoek met ‘vierkante’ buizen. Interne kabelgeleiding, extra boutjes onder de bovenbuis om een ‘B-rad’ tool te kunnen monteren en diverse rubber beschermplaatjes geven direct een luxe indruk. De achtervork bestaat eveneens uit één stuk carbon en het geheel wordt met een DW-Link tot één geheel gecombineerd. Het veersysteem van Dave Weagle met twee tegendraaiende links is zeer sensitief en lijkt bijna een gegarandeerd succes. Hetzelfde systeem gebruikten we ook al op Pivot’s XC raket de Mach 4 29SL. Nog steeds een van de beste cross country-fietsen waar ik tot nu toe op heb gereden. De geometrie van de fiets is goed, uitgebalanceerd. Zeker niet heel extreem, of vooruitstrevend. Er zijn cross country-fietsen met haast dezelfde waarden. Maar toch kan de fiets prima mee met de concurrent. De voorkant is lang genoeg, de achterkant kort en vinnig. Voor een trailbike ligt het totaalgewicht met 13,2 kilo laag. Zeker wanneer we bedenken wat we met de fiets allemaal hebben uitgevreten.In een eerdere review van dit merk schreef ik al: ‘Een Pivot koop je niet voor even, maar voor het leven’. En ook nu krijgen we weer die indruk. De fiets is zeer luxe afgewerkt. Dure onderdelen monteren is een koud kunstje, maar de details die zijn toegepast bij de Switchblade maken het verschil met de concurrent. Zo zien we rubber of plastic inzetstukjes op allerlei kwetsbare plaatsen. Denk aan de remschijf aan de achterkant. Rondom de draaipunten of onder het bracket.Ook is de kabelgeleiding slim, zonder schuurplekken en met boutjes die de kabel stevig op zijn plaats houden. De laklaag is stevig, dik. De afwerking is ook hier luxe. Met een krasbestendige lak ben je zeker van een mooie look voor de komende jaren.
Onderdelen
Pivot heeft een ruime keuze aan afmontages. Deze ‘Pro’ versie is een mix tussen Shimano XT en XTR. Een aluminium Raceface crankstel is wellicht niet de mooiste keuze, maar wanneer je gek wilt doen kun je kiezen voor volledige AXS afmontage en zelfs Fox LiveValve suspension. Bij deze versie krijg je de handmatige lock-out, maar wel een Factory vork en demper. Inclusief Grip2 cartridge aan de voorzijde. Essentieel om de afstelling optimaal te krijgen. Met het Grip2 binnenwerk kun je namelijk alle mogelijke parameters handmatig instellen. Daarmee bedoelen we buiten de luchtdruk en grote van de luchtkamer (volumespacers) ook de hoge en lage compressie, net als de hoge en lage snelheid rebound. Wielen en banden zijn van Reynolds en Maxxis. De Industry-Nine achternaaf heeft een belachelijk harde ratel. Of eigenlijk mag dit geen ratel meer genoemd worden. Zeg maar gerust ‘brommende bij’. Heerlijk!
Praktijk
Op pad dan. Buiten wat licht klimwerk licht de focus in de Alpen vooral op het dalen, dag in dag uit. Continu met de snelsten mee. Een flipchip in de link stelt je in staat de balhoofdhoek en hoogte van het bracket te beïnvloeden. We gebruikten vooral de lage setting.Bij een eerste rit valt vooral het lichte gewicht op. Na behoorlijk wat gespeel met de dempersettings springt vooral het uitfilteren van alle kleine oneffenheden uit. De fiets is zeer snel als het gaat om het aanspreken van de vering. Alle kleine putjes, wortels en stenen worden moeiteloos strakgetrokken terwijl de demper vrij hoog in zijn vering blijft. Klaar voor het echte werk. En dat laatste kan hij moeiteloos aan. Van wortelpaden tot modderige bikeparktrails, van jumplines tot rockdrops. De Switchblade is een lichtgewicht mini-endurobike die ook het heftigere werk niet schuwt. Het DW veersysteem, pakt alles moeiteloos aan en de voorzijde van de fiets is dusdanig stijf dat hij zeer eenvoudig van links naar rechts te sturen is. Qua onderdelen spreken vooral de zeer hoogwaardige XT remset met dubbele zuigers en bijbehorende Icetech schijven aan. 200 millimeter aan de voorzijde, 180 achter. De remmen werken voortreffelijk. Ook in de stromende regen. Remblokken vervangen lijkt niet te hoeven. Ondanks dat het ‘maar’ organische blokken zijn.Componenten als zadel en grips scoren niet de hoofdprijs. De eigen onderdelen van Pinot mogen best wat beter. Het WTB zadel is zacht, heeft weinig vorm en de grips dempen maar beperkt. Een upgrade waardig en eigenlijk niet passend bij zo een luxe product als dit.Nog meer nadelen? Nou, onze meegebrachte reserve wielset hebben we niet gebruikt. En dat is maar goed ook. De fiets heeft namelijk een superboost achteras met een breedte van 157 millimeter. Lekker stabiel, maar niet echt praktisch. Gelukkig bleef alles heel en kwamen we ongeschonden uit de strijd. Sterker nog, een dikke top tien en podium bij de masterklasse mochten we bij de eindafrekening noteren. Niet slecht voor een trailfiets tijdens een volbloed enduro event.
Conclusie
De Switchblade is verre van goedkoop, maar dat is dan ook niet de doelgroep waar Pivot zich op richt. Voor de gevraagde prijs krijg je wel een enorm goed doordacht product. Geen rammelende kabels, geen slecht afgedichte lagers. Nee, een Pivot is echt af. En dat merk je in de praktijk. De onderdelenkeuze sluit hier (op zadel en grips na) perfect bij aan. Hoogwaardige dempers, luxe dropper en killer remmen. Zo’n crank, of goedkope stuurpen? Ach, dat zijn niet de zaken waar het verschil mee wordt gemaakt.Als het om rijgedrag gaat mag de Switchblade zich in het rijtje lichtgewicht trailbikes met racefeelings plaatsen. Fietsen waar je op moderne 2.0 routes in Nederland ook heel prima uit de voeten kan. Vergelijkbaar met fietsen als deze onlangs geteste Marin. Een fiets die speels, licht en prima klimt. Maar ook een fiets waarbij de gashendel berg af volledig open mag. Een blijvertje op de wishlist. Niet alleen om te testen, ook om te bezitten.Meer informatie.
Rob heeft een grote voorliefde voor offroad rijden. Op zowel de mtb als op de crosser. Hij test bikes en spullen en loopt bij voorkeur zoveel mogelijk bijzondere evenementen af. Even op en neer naar Engeland voor 2,5 uur gravelrijden is voor Rob geen probleem....kijk, dan ben je een echte liefhebber.
De geometrie van de fiets is goed, uitgebalanceerd. Zeker niet heel extreem, of vooruitstrevend. Er zijn cross country-fietsen met haast dezelfde waarden. Maar toch kan de fiets prima mee met de concurrent. De voorkant is lang genoeg, de achterkant kort en vinnig. Voor een trailbike ligt het totaalgewicht met 13,2 kilo laag. Zeker wanneer we bedenken wat we met de fiets allemaal hebben uitgevreten.
In een eerdere review van dit merk schreef ik al: ‘Een Pivot koop je niet voor even, maar voor het leven’. En ook nu krijgen we weer die indruk. De fiets is zeer luxe afgewerkt. Dure onderdelen monteren is een koud kunstje, maar de details die zijn toegepast bij de Switchblade maken het verschil met de concurrent. Zo zien we rubber of plastic inzetstukjes op allerlei kwetsbare plaatsen. Denk aan de remschijf aan de achterkant. Rondom de draaipunten of onder het bracket.Ook is de kabelgeleiding slim, zonder schuurplekken en met boutjes die de kabel stevig op zijn plaats houden. De laklaag is stevig, dik. De afwerking is ook hier luxe. Met een krasbestendige lak ben je zeker van een mooie look voor de komende jaren.
Wielen en banden zijn van Reynolds en Maxxis. De Industry-Nine achternaaf heeft een belachelijk harde ratel. Of eigenlijk mag dit geen ratel meer genoemd worden. Zeg maar gerust ‘brommende bij’. Heerlijk!
Bij een eerste rit valt vooral het lichte gewicht op. Na behoorlijk wat gespeel met de dempersettings springt vooral het uitfilteren van alle kleine oneffenheden uit. De fiets is zeer snel als het gaat om het aanspreken van de vering. Alle kleine putjes, wortels en stenen worden moeiteloos strakgetrokken terwijl de demper vrij hoog in zijn vering blijft. Klaar voor het echte werk. En dat laatste kan hij moeiteloos aan. Van wortelpaden tot modderige bikeparktrails, van jumplines tot rockdrops. De Switchblade is een lichtgewicht mini-endurobike die ook het heftigere werk niet schuwt. Het DW veersysteem, pakt alles moeiteloos aan en de voorzijde van de fiets is dusdanig stijf dat hij zeer eenvoudig van links naar rechts te sturen is.
Qua onderdelen spreken vooral de zeer hoogwaardige XT remset met dubbele zuigers en bijbehorende Icetech schijven aan. 200 millimeter aan de voorzijde, 180 achter. De remmen werken voortreffelijk. Ook in de stromende regen. Remblokken vervangen lijkt niet te hoeven. Ondanks dat het ‘maar’ organische blokken zijn.Componenten als zadel en grips scoren niet de hoofdprijs. De eigen onderdelen van Pinot mogen best wat beter. Het WTB zadel is zacht, heeft weinig vorm en de grips dempen maar beperkt. Een upgrade waardig en eigenlijk niet passend bij zo een luxe product als dit.
Nog meer nadelen? Nou, onze meegebrachte reserve wielset hebben we niet gebruikt. En dat is maar goed ook. De fiets heeft namelijk een superboost achteras met een breedte van 157 millimeter. Lekker stabiel, maar niet echt praktisch. Gelukkig bleef alles heel en kwamen we ongeschonden uit de strijd. Sterker nog, een dikke top tien en podium bij de masterklasse mochten we bij de eindafrekening noteren. Niet slecht voor een trailfiets tijdens een volbloed enduro event.
Als het om rijgedrag gaat mag de Switchblade zich in het rijtje lichtgewicht trailbikes met racefeelings plaatsen. Fietsen waar je op moderne 2.0 routes in Nederland ook heel prima uit de voeten kan. Vergelijkbaar met fietsen als deze onlangs geteste Marin. Een fiets die speels, licht en prima klimt. Maar ook een fiets waarbij de gashendel berg af volledig open mag. Een blijvertje op de wishlist. Niet alleen om te testen, ook om te bezitten.Meer informatie.
