Slovenië per mountainbike ontdekken, toen ik de uitnodiging kreeg, kneep ik echt even in m’n handjes. Want niet alleen was ik nog nooit in Slovenië geweest, ook het mountainbiken was nieuw. De perfecte kans dus om een nieuw land én nieuwe discipline te ontdekken. En wat was het leuk! 

Zoals je in de vorige blog kon lezen, was ik behoorlijk onervaren als het om mountainbiken gaat. Ik heb eerder in Indonesië en de Filipijnen een tocht per mountainbike gemaakt, maar dat was op een gammele fiets en ervaring was hier nou niet echt een vereiste. Pas enkele weken terug bij de clinic van de Twentse Waaier heb ik kennis gemaakt met de technische kant van het mountainbiken: balans, snelheid, de juiste zithouding etc. Een goede voorbereiding voor mijn avontuur in Slovenië, dacht ik.

En toen kreeg ik het bericht dat de organisatie e-mtb’s voor ons geregeld had. Zo zouden we namelijk meer van het land en de omgeving kunnen genieten én hoogtemeters maken zonder totaal uitgeput te zijn. Op zich een goed idee, maar wel iets heel anders dan ik verwacht had. Even omschakelen dus.

Groen, groener, groenst
Eenmaal aangekomen in Ljubljana kon ik helaas nog niks van mijn bestemming zien. Door een fout met het vliegtuig (persoon in verkeerd toestel, hoe verzin je het) kwam ik pas 0:30 aan bij het hostel en de hele taxi rit lang zag ik vrij weinig, op een prachtige maan na. Maar, de volgende ochtend was daardoor des te mooier. Wat een prachtige omgeving hier in Green Karst! Slovenië is het beste te omschrijven als: groen, want overal waar je kijkt zijn bomen, vogels, bossen, wilde planten en nog meer bomen. Mooi en ontzettend rustgevend.

Mijn voornemen was om zo lang mogelijk zonder trapondersteuning te rijden,
maar bergop met zo’n zware fiets is geen pretje

Om 8:00 stappen we op onze blauwe Brinke mountainbikes voor de eerste rit. We gaan direct bergop en dus ben ik noodgedwongen om de trapondersteuning meteen te starten. Mijn voornemen was om zo lang mogelijk zonder te rijden, maar bergop met zo’n zware fiets is echt geen pretje. En dus klik ik op het knopje op het stuur en zet de mountainbike in ‘eco modus’, dit is de laagste stand, maar toch voelt dit al als een heerlijk duwtje in de rug. Ik begrijp direct waarom mensen voor de e-mtb vallen 😉 Hoewel het verleidelijk is om zo te blijven fietsen, zet ik ‘m na de klim meteen weer uit. Op vlakke stukken kan je namelijk prima zonder ondersteuning blijven fietsen.


Heerlijk lunchen aan het prachtige Bloke Lake, prachtige omgeving voor lange tocht

Berenbos
Onderweg rijden we door prachtige groene vlaktes, eerst door de weilanden, langs kabbelende riviertjes en later weer in de bossen. Opvallend is dat we bijna niemand tegenkomen, geen auto’s, geen wandelaars en slechts een handjevol fietsers. Het is heerlijk rustig en op het zoemende geluid van enkele e-mtb’s na, hoor je alleen de vogels fluiten.

Over fluit gesproken, heel af en toe hoor je in de bossen een ander geluid. Een hoge, felle piep afkomstig van de zogeheten berenfluitjes. Want beren, die zitten er. Elke gids heeft zo’n fluitje bij zich om in geval van nood, de beer af te schrikken. Ga je zelf op pad in Slovenië? Zorg dan dat je voor de zekerheid zo’n fluitje bij je hebt! 

Het is geweldig, zeker wanneer de zon tevoorschijn komt. Ik begin steeds meer aan de e-mtb te wennen en bergop is het al helemaal genieten. Wat een verschil met het afzien in Tenerife 😉 Voor mij blijft de fiets trouwens wel in ‘eco modus’, dat is voldoende om met net een beetje extra power omhoog te fietsen. De anderen kiezen liever voor wat meer power en dat is ook het mooie van zo’n e-mtb, je kan het jezelf zo moeilijk of makkelijk maken als je zelf wilt.

Dat is het mooie van zo’n e-mtb: je kan het jezelf zo moeilijk of makkelijk maken als je zelf wilt

Veelzijdig Slovenië
We rijden verschillende routes, van makkelijk naar steeds iets meer uitdagend. Over asfalt en door zand, modder, grind en gras. Alles komt voorbij en die afwisseling is erg leuk. Onze groep bestaat uit beginners, maar ook voor de zeer ervaren mountainbikes is er genoeg moois te vinden. Om de zoveel meter zie je tientallen single tracks door de bomen verschijnen en daar zitten ook een aantal hele pittige tussen. Ik ben blij dat wij daar niet vanaf gaan, want dat is nog iets té heftig voor mij. Maar voor de dare-devils onder ons is het één grote speeltuin met volop keuze uit angstaanjagende trails.

Het slechte weer levert ook mooie plaatjes op! Het uitzicht vanaf Prem Castle

Op dag drie maken we een lange afdaling naar een prachtig meer in Green Karst. De ondergrond hier is alles behalve goed te noemen, van tientallen loszittende stenen tot diepe modder, maar hé dat hoort erbij. Ik maakte me continu zorgen om de banden, maar die hebben het wonder boven wonder allemaal overleefd. Eenmaal onderaan zien we pas wat we precies weer omhoog moeten fietsen. En dat is even slikken. Helemaal als het ook nog begint te regenen, dikke pech want normaal zou het hier in mei een heerlijke 20 graden moeten zijn.

We komen allemaal boven, maar zonder trapondersteuning was dit voor ons, beginners, een nachtmerrie geweest. De regen komt inmiddels met bakken uit de hemel en dus zijn we genoodzaakt de route in te korten. Ontzettend balen, maar om het positief te bekijken: daardoor hebben we wel een aantal speciale bezienswaardigheden mogen zien en bezoeken…. Meer over deze toeristische trekpleisters, de gereden routes en het land lees je trouwens binnenkort in een uitgebreid artikel over Slovenië als fietsbestemming.

Wielrennen vs mountainbiken
Wat betreft het mountainbiken vs wielrennen, ik heb zo vaak de vraag gekregen wat ik leuker vond. Wielrennen vind ik geweldig, maar het mountainbiken heeft me positief verrast. Van de weg zo de bossen in, heerlijk. Je komt op plekken waar je met de racefiets nooit zou komen, net even iets meer avontuur en natuur. Het mountainbiken smaakt in ieder geval naar meer, dus wie weet ben ik binnenkort in de Nederlandse bossen te vinden. Zonder motortje dan wel 😉

Liefs,
Yv


De Sloveense natuur met rechts het ‘Seasonal Lake’ van Pivka

»Study tour to Zeleni kras – Green Karst tourist destination in Slovenia is part of operation. Development and promotion of tourist destination Green Karst, acronym: Zeleni kras 4.0 and was co-financed by the Republic of Slovenia and the European Union under the European Regional Development Fund.«