1. Soort groet
Het soort groet is blijkbaar van groot belang. Ja, je groet alle wielrenners die je tegenkomt. Jullie hebben immers dezelfde passie en dus toon je respect voor elkaar. Hoewel het mij een leuk tafereel lijkt, betekent dit echter niet dat je alle tegenliggers meteen een dikke knuffel moet geven. In het wielrennen geldt een subtielere manier van groeten. De subtiele groetWil je zo min mogelijk energie aan je groet verspillen? Dan ga je voor het subtiele knikje met je hoofd. Optioneel kan je de vingers van je linkerhand strekken, voor een zo klein mogelijke ‘zwaai’. De vrolijke groet
Ga voor de subtiele groet mét gestrekte vingers en voeg hier nog een glimlach aan toe. Hier geldt: hoe groter, hoe beter. Je geeft je tegenligger zo niet alleen een extra vrolijke boost, het vergroot je kans op een vrolijke groet terug. Krijg je die niet? Dan heeft die persoon waarschijnlijk een slechte dag. Lacht hij/zij iets té enthousiast terug? Dan zat er misschien nog iets tussen je tanden. De vocale groet
Mocht je écht moeite willen doen op de racefiets dan is er de enthousiaste groet. Hierbij wordt je groet vocaal ondersteunt met een ‘hi’ of ‘hallo’. Ook geschikt als je indruk wilt maken op je tegenligger of als je gewoon heel vrolijk bent (je bent immers aan het fietsen). Let op dat je in al je enthousiasme niet teveel wit zeggen. ‘Hé, hoe gaaaa…….?’, is alles wat je hoort als je elkaar op hoge snelheid kruist. De overenthousiaste groet
Je hand van het stuur halen om daadwerkelijk heen en weer te zwaaien is alleen iets voor buschauffeurs. Niet doen. Kost niet alleen veel moeite (je blijft bezig), maar het is ook nog eens gevaarlijk, zeker op hoge snelheden. Al is er één uitzondering: je komt een goede bekende tegen. Dan mag je helemaal los gaan met zwaaien, groeten, glimlachen en zelfs afstappen voor een knuffel wordt geaccepteerd.
Deze groet is voor als je een wielrenner tegenkomt, terwijl je zelf níet op de fiets zit. Bijvoorbeeld wanneer je even uitrust bij een café met een kopje koffie. Waarom zou je immers niet je ‘collega’ die langs fietst verblijden met een kleine groet (alle soorten groeten zijn hierbij toegestaan) om te laten zien dat hij/zij goed bezig is. Het kost niks en is wel zo aardig! De tik ‘m aan groet
Deze is voor de profs onder het groeten, de timing is álles. Aan te raden is om deze alleen met bekende fietsvrienden uit te voeren, om ruzie te voorkomen. Je goedbedoelde ’tik’ kan zomaar als een klap gezien worden, met alle gevolgen van dien. Kies voor een lage snelheid en gebruik indien nodig het handjeklap gebaar, zodat je tegemoetkomer weet wat je van plan bent.
2. Wanneer groet je?
De timing is alles. Te vroeg en al je moeite is voor niks. Te laat en je tegemoetkomer zal denken dat hij/zij genegeerd wordt. Kies dus voor het perfecte moment en groet vlak voordat jullie elkaar gaan kruisen. Zo weet je zeker dat je groet opgemerkt wordt en heeft de ander ook nog de tijd om terug te groeten. Wees trouwens niet bang om als eerste te groeten. Iemand moet het initiatief van ‘de groet’ nemen, dus neem zelf het voortouw om vervolgens de groet terug in ontvangst te nemen.3. Wie groet je?
Zelfs tijdens het kleinste rondje fietsen kom je al tientallen wielrenners tegen. Je hoeft dus ook niet íedereen te groeten. Dan heb je een extra sport tijdens het sporten, moet je niet willen. RacefietsIn principe kan je je aan deze regel houden: groet iedereen op een racefiets. Fietsers van ‘een andere soort’, zoals stadsfietsers, e-bikers, mountainbikers en ligfietsers hóef je niet te groeten, maar dit mag wel. Al wordt dit niet altijd in dank afgenomen. Misschien behoor ik tot de ’te enthousiaste groeters’, maar ik heb nog van weinig niet-wielrenners een knikje, laat staan een glimlach terug ontvangen. Eerder een verbaasde ‘waarom lacht zij naar mij’ blik. Tegemoetkomers / inhalers
In de fietsetiquette staat dat je alleen groet naar tegemoetkomende wielrenners, maar je bent vrij om te groeten tijdens het inhalen en zelfs als je zelf ingehaald wordt. Let op: enthousiast groeten tijdens het inhalen kan als intimiderend worden ervaren. Zeker als de ander duidelijk aan het ploeteren is. Als je trouwens ingehaald wordt en vervolgens aanhaakt bij een wielrenner of groep renners, vraag je altijd even of het goed is als je een paar kilometers mag aanhaken. Bumperkleven zonder toestemming, wordt niet gewaardeerd. Groepen
Als je een groep aan ziet komen fietsen, groet je de eerste en de laatste renner. Simpelweg omdat het geen zin heeft om iedereen afzonderlijk te groeten. Je kan uiteraard wel gedurende een paar seconden je vingers gestrekt houden en de glimlach is hierbij ook een geschikt groet-middel. Als je zelf in een groep rijdt, is het trouwens niet verplicht om te groeten. De tegemoet komende renners verwachten vaak alleen dat de eerste en laatste renner terug groet.
Profs
Kom je een prof tegen en herken je hem of haar op tijd? Dan mag er gegroet worden! Een respectvolle groet zal zeker gewaardeerd worden. Een buiging is overdreven, maar een ‘diepe knik’ is aan te raden, krijg je (in de meeste gevallen) ook een mooie groet terug.
4. Uitzondering #1
Zit je net in je beste sprint ooit? Ben je bezig met een loodzware beklimming of is je energie je he-le-maal op? Alleen dan ben je geëxcuseerd en vergeven je mede wielrenners het als je hen ‘vergeet’ te groeten 😉5. Uitzondering #2
Wielrenners zónder helm mag je trouwens überhaupt overslaan. Zij verdienen geen groet. Eerder een strenge, waarschuwende en afkeurende blik. Zonder helm rijden is niet alleen heel dom, maar ook nog eens levensgevaarlijk. Al hoef ik dat jullie natuurlijk niet uit te leggen. Loading ...
Er is een reactie
Geez! Je groet gewoon NIET! Ik fiets nu ongeveer 40 jaar en ook vroeger groette je niet. Tegenwoordig rijd ik het liefst alleen, ik heb 3 helmen, maar fiets soms ook zonder en ook dan groet ik niemand!
Herkenbaar het subtiel groeten. uitbundig zeer zelden, behalve als ik (we) een ploegmaat alleen tegenkomen. “Stiekem trainen trainen” wordt er dan geroepen naar de enkeling.
Overigens groet ik lieden zonder helm wel als ik ze ken en niet zoals de enkeling die volle bak in een groep mee rijd zonder helm.
Zelf ga ik nogal eens zonder helm en met petje een dag later losrijden omdat dit dan lekker zit dat petje. Na een zware klimcyclo of gewone zware rit met 34-38:gemiddeld of na een wedstrijd. Gebruik dan een route met fietspaden en stukkennweg waar geen auto’s kunnen rijden. ( omgeving onder Breda, grensstreek)
Die zgn. regels van “Het is Koers” kloppen behoorlijk maar het overspannen gedoe van vooral wannabee’s, lieden die amper 5 of 7 K per jaar rijden of nog maar kort rijden maar opgetigd met Rapha kleding trendy willen zijn is aanmatigend. Heb paar keer meegemaakt dat ze in hun onwetendheid een oud prof gaan vertellen wat de regels zijn, LoL.
Zullen we maar gewoon iedereen groeten? Ik merk dat racefietsers soms wat vervelend benaderd worden, dat heeft soms te maken met gemiddeld gedrag van de groep. Als we dat wat kunnen verbeteren, voorkomen we als collectief mogelijk wat irritatie. Ik fiets namelijk uit hobby en voor mijn plezier.
Als je tegenligger kleding van de Lidl aan heeft groet je hem ook niet. Helm of niet, want die is waarschijnlijk ook van de Lidl.
Ik ben ook altijd wel teleurgesteld geweest over de groetbereidheid van de gemiddelde wielrenner. Ik groet altijd wel met m’n hand of “hoi” als het gaat en ik denk dat de meerderheid niet eens reageert.
Redelijk onzin artikel.
Fietsers die motorrijden doen dat dan hopelijk alleen daar waar ze geen overlast veroorzaken. Woonwerkverkeer, snelweg. Mijn alleralleralleraller grootste ergernis!! (van mij mogen bijv. alle cols verboden gebied worden voor dat vervoermiddel)
Ik groet geen groepen en rijders zonder helm……”verder meestal iedereen.
Ja, dag.
Ik stel voor dat we dan racefietsers zonder bel óók niet meer groeten.
Er zijn dagen dat de hele wereld op de racefiets zit. Dan is het onbegonnen werk. Verder ga ik voor de subtiele groet, en als ik anderen (recreanten, ouderen, ben ik zelf trouwens ook al) inhaal (eerst bellen!!) bedank ik als ze opzij gaan. Om ons imago op te poetsen.
ik groet vooral de wandelaars en bejaarden op een e-bike, enkel en alleen om de naam van al die tour-de-Fransje-Strava-KOM-renners te zuiveren. Wielrenners beginnen helaas steeds meer de scooterklootzakjes van de buitensporter te worden
Buitensporters groeten elkaar over de hele wereld, behalve, inderdaad, Nederlanders op de racefiets. Die hebben alleen een afkeurende blik of zefs (in het buitenland) luidruchtig commentaar bedoeld om de fietsgenoten aan het lachen te krijgen. Op de Chinezen na zijn de Nederlanders (of moet ik zeggen de Hollanders) het botste volk op deze planeet.
Mountainbikers groeten elkaar idd bijna altijd.
Als ik op de racefiets zit groet 9/10 wielrenners niet, ik ben daar dus ook maar mee gestopt, of het moet per ongeluk vanzelf gaan als automatisme.
Ik rij motor, MTB en racefiets. Motorrijders groeten elkaar bijna altijd. Even een beweging met de linker hand. Leuk en het zorgt voor verbondenheid. Ik vind het wel opvallend dat mountainbikers elkaar meer en enthousiaster groeten dan racefietsers. Op de racefiets kom ik toch veel collega wielrenners tegen die met een verbeten blik strak voorzichuit blijven kijken alsof iedere beweging de stroomlijn en de gemiddelde snelheid verstoort.
Uitzondering: je hoeft niet te groeten als de tegenligger geen helm op heeft…