Fausto loopt op krukken nadat hij een poosje terug zijn heup brak bij een val. Om zich door de fabriekshal te verplaatsen is er voor hem een oud vouwfietsje omgebouwd tot Pinarello bolide. Met de krukken er schuin op rijdt Fausto zijn rondjes tussen de montage-afdeling naar de spuitcabines en van de prototypehal naar de kantoren. Zijn humeur lijkt niet te lijden onder zijn beperkte mobiliteit.Volle bak
Er volgt een snelle rondleiding, gegeven door Luciano Fusar Poli, commercieel directeur bij Pinarello. Ik word eerst gewaarschuwd dat fotograferen niet is toegestaan. Daarna mag het hier en daar, mits ik het even vraag. Uiteindelijk mag ik overal foto’s maken, behalve waar aan de prototypes voor komende fietsen gewerkt wordt. Italiaanse regels…die zijn flexibel. De fietsen worden gemaakt uit het verre oosten. De topmodellen komen uit Taiwan, de andere fietsen uit China. Het ontwikkelen en designen doen ze uiteraard zelf in Treviso.De grote hal staat vol met onderdelen. Van Shimano, SRAM en Campagnolo. En verder sturen en zadels van het eigen MOST merk, en natuurlijk banden, stuurlintjes en diverse wielen. De fabriek is 10 jaar geleden flink uitgebreid, rekening houdend met groei. Ondertussen staat ie echt weer nokkie vol en wordt er volgend jaar opnieuw een stuk aangebouwd. Het pand naast de fabriek waar ook het Outlet-center in zit hebben ze alvast gekocht.
De fabriekshal groeit uit zijn jasje, daar wordt aan gewerkt.Gevraagd naar Luciano’s favoriete fiets wijst hij op de Nytro (check onze review hier). De elektrische racefiets van Pinarello. Hij vindt het geweldig dat deze fiets voor veel mensen wegen opent die eerst gesloten waren. Je hoeft niet topfit te zijn om te kunnen genieten van het fietsen in de bergen. Mensen met een fysieke beperking kunnen ook lekker meekomen en het meest geweldig vindt hij het als ouderen langer mee kunnen met hun jonge en fittere kinderen.
MyWay
Sinds 2016 heeft Pinarello een custom paint optie, MyWay, waarbij je zelf een design kunt samenstellen voor je Dogma F10 of K10. Er worden soms heel bijzondere kleurcombinaties gekozen door de klanten. Bij Pinarello moeten ze er wel eens om lachen, maar klant is koning dus alles wordt netjes gedaan zoals besteld.
De ongespoten Dogma frames.
Heel veel kleurcombi’s zijn mogelijk.
Spuiten, drogen, spuiten, drogen
De frames en vorken komen dus ongespoten binnen. Het frame gaat eerst naar een medewerker die de ‘masking’ voor zijn rekening neemt. Hij plakt de delen die (nog) niet gespoten moeten worden af. Daarna gaat het frame voor de eerste keer naar de spuitcabine waar de eerste laag verf er op komt. Het doet allemaal niet heel erg hightech aan. Eerder als een gezellige werkplaats waar met passie aan de fietsen gewerkt wordt. Op het moment dat ik er ben zijn er twee spuiters actief. Na de eerste laag verf gaat het frame even de oven in. Als de verf droog is worden de gespoten delen afgeplakt en is het tijd voor de 2e kleur.
De man die verantwoordelijk is voor het ‘masken’.
Ondertussen wordt er op een andere plek aan de herkenbaar gevormde voorvorken gewerkt. Ook die worden gespoten en kleine oneffenheden worden met het handje weggeschuurd. Een andere medewerker snijdt ondertussen alle decals uit die nodig zijn op de talloze plekken op frame en vork. Het logo, merknaam, het type en wat er verder nog bij hoort.
Tussen de spuitbeurten in wordt er licht opgeschuurd.
De spuiters in actie.
Alle decals worden uitgesneden en klaargelegd.
31 jaar ervaring
Nadat vork en frame het definitieve design hebben gaan ze naar mijn favoriete medewerker. De man die al 31 (!) jaar de logo’s op de buizen plakt. Die decals worden in het water gelegd en daarna op het frame geplaatst. Op het blote oog bepaalt hij de juiste locatie. Doordat de decal nog op een laagje water ligt kan er makkelijk geschoven worden.
Het oog van de meester.Als de plaatsing naar zijn zin is schuift hij met een kleine wisser het water weg en zit de flinterdunne decal vast. Op mijn vraag of hij daar geen mal of iets dergelijks voor nodig heeft wijst hij met een glimlach naar zijn oog en zegt dat hij het na 31 jaar wel zonder meetinstrument denkt te kunnen inschatten….domme vraag.Als de decals op de goede plek zitten is het tijd voor de laatste spuitbeurt, met blanke lak. Zodra ook die in de oven gedroogd is gaan frame en vork naar de overkant van de fabriek om te worden opgebouwd tot een complete fiets. Erg leuk om te zien dat het allemaal handwerk is. Automatisering is hier nog nauwelijks doorgedrongen.
Historie
Misschien wel het meest trots zijn ze bij Pinarello op hun geschiedenis. Dat merk ik zodra de magische oude kast opengaat. Daarin staan tientallen mappen. Daarin alle meetgegevens van alle renners van alle ploegen die door Pinarello van fietsen zijn voorzien. Ik zie Telekom, Banesto, Fassa, helemaal terug tot 1979, schitterend! Hun trots blijkt ook uit het t-shirt dat ik krijg. Daarop staat heel groot ’25’ en ‘#endofdiscussion’. Pinarello’s manier om te zeggen dat ze met 13x Tour, 6x Giro en 6x Vuelta de meeste grote rondes hebben gewonnen van alle fietsmerken. Einde discussie!
De kast met schatten, alle meetgegevens van alle renners die ooit op een Pinarello reden.
Dogma van Froome
Een dag later bezoek ik de organisator van de Maratona dles Dolomites, Michil Costa. In zijn hotel La Perla heeft hij een ruimte ingericht als klein Pinarello museum. Aan de muur één van de eerste Pina’s, met GP ingegraveerd in stuurpen en achtervork, de initialen van de oprichter. Giovanni werd ooit laatste in de Giro. Dat was toen een eretitel en leverde een boel geld op. Een jaar later zou hij weer meedoen, maar moest op het laatste moment plaats maken voor een andere renner. Als goedmakertje kreeg hij een zak geld, die hij gebruikte om het nu zo populaire merk op te richten.
Ook aan de muur de Pinarello waarmee Indurain in 1994 het werelduurrecord zette.
