Dinsdag wordt het veelbesproken boek ‘Het Beest’ van Lieuwe Westra gepresenteerd. In de Volkskrant reageert de oud-prof op zijn toegegeven cortisonengebruik, andere passages uit zijn biografie en de ontstane commotie. Tevens denkt de Fries dat Sagan zijn overwinning in Parijs-Roubaix heeft gekocht.

Gekochte overwinning

Sagan reed samen met Silvain Dillier aan de leiding en was op de wielerbaan van Roubaix in een sprint-à-deux de snelste. “Ik zei meteen voor de tv: die zal morgen met plezier naar zijn bankrekening kijken. Bewijzen kun je het niet. Maar Peter heeft geld genoeg. Waarom zou hij niet wat hebben geboden zodat hij er zeker van was dat hij de sprint niet zou verliezen?”

Westra betaalde in zijn carrière zelf ook iemand voor een overwinning. Zijn toenmalig ploegmaat Aart Vierhouten zei: ‘Zorg dat er een overwinning achter je naam staat, Lieuwe, desnoods betaal je ervoor, want je verdient het altijd terug bij je contractonderhandelingen.’ In de Arno Wallaard Memorial van 2009 probeerde Westra het. “Ik was weg met een Duitse sprinter, Eric Baumann. Ik zou sowieso verliezen en waagde het er op. ‘Duizend?’, riep ik. Hij knikte. Na de koers heb ik dat geld gepind. Zo simpel was dat dus.”

Niets fout gedaan

Nadat het AD passages uit het boek publiceerde, was Westra in de wielerwereld plots het gesprek van de dag. De oud-renner van Vacansoleil en Astana gaf toe dat hij knieblessures ‘fakete’ waardoor hij een attest kreeg voor cortisonen, een oppeppend en pijnstillend middel. Westra ziet niet in wat hij verkeerd heeft gedaan en vindt dat hij geen doping heeft gebruikt, ook al staan cortisonen op de dopinglijst. “Als topsporter zoek je de grenzen op. Dat is in mijn optiek wat anders dan doping gebruiken. Maar nu hoor ik overal in het dorp: wat erg. Mijn moeder wil zelfs de straat niet meer op.”

Zijn zege in de Driedaagse De Panne-Koksijde behaalde Westra ook niet op boterhammen met pindakaas. Tramadol (pijnstillend) en een cafeïnepil (gelijk aan zes koppen koffie) hielpen hem aan zijn laatste grote overwinning.  Maar waarom heeft hij het gebruikt? “Omdat het mag en omdat je er beter van gaat presteren. En als ik het niet doe, dan doet een ander het wel. Zó denkt een wielrenner.’