Ken je dat? Dat je net te weinig tijd hebt? En dat ze dan gewoon van je weg rijden? Nou zoiets dus. Het overkomt de besten. Alleen: als je niet tot de besten behoort gebeurt het nogal vaak.

Ridley X-Trail

Druk. En zo. En de combi van een zieke collega, de huidige files ‘her en der’, een zogenaamde deadline maakte dat ik A. weinig kon trainen en B. dat de training niet ‘liep’. De mysterieuze krachten van de sport. Daarnaast mocht ik ‘last minute’ nog iets met een test ‘crosser’ doen. Een Ridley X -Trail A. Leuk, hartstikke mooi, alleen… Belgie had eigenlijk vrij op vrijdag 11 november, maar Maarten van Ridley hielp me uit de brand. Hij werkte die dag gewoon door want ‘dan wordt ik minder gestoord en kan ik lekker veel doen’. Juist ja. Daarna bleek de X Trail een ‘50’ als grootste blad te hebben. Oei. Snel een ander kettingblad organiseren. Steef duikelde nog een ‘46’ op en ja, knutselen maar. Op naar de cross in Rijen. Het kwam allemaal goed. Dacht ik.

Schuiver

Dat kwam het ook, tot de voorlaatste ronde. In het wiel van een concurrent, een nogal glad en ‘sliding’ bos stuk, hij gleed weg, ik moest corrigeren. Hij kon vrij snel door, ik lag, de andere twee gingen er als een speer vandoor. Nou jammer dan. Dan maar naar de finish door ‘sukkelen’. Fiets afspuiten, deels omkleden, op de fiets naar huis, spullen uitspoelen, daarna pas in het wasmachine, zelf douchen: dat dus. Mooi hoor. En de Ridley? Hoe deed die het? Dat staat in FIETS 12. Foto Ad de Bruin

http://www.wkmasterscyclocross.be/