Goed zijn in de Giro hangt van veel factoren af. Een goede conditie, in vorm zijn, hulp krijgen van ploegmaten die je uit wind zetten, bidons halen en als je lek rijdt een wiel geven tot de hulp van verzorgers, ploegleiders en de chauffeur van de bus. En natuurlijk heb je hulp van je materiaal. Steven Kruijswijk vertrouwde vooral op zijn Bianchi Oltre XR2.Bianchi Oltre XR2De eerste versie van de Oltre dateert uit 2010. De fiets werd destijds geïntroduceerd als Aero model. Ondertussen is de Oltre doorontwikkeld. Eerst was er de XR, daarna de XR 1 en nu de XR 2. De XR 1 was het eerste model wat in de pro tour verscheen; Vacansoleil-DCM reed in 2013 met dit model. Afgemonteerd met Campagnolo Super Record EPS, FFWD en FSA. Eind 2013 hield Vacansoleil-DCM er mee op en toen verhuisde Bianchi naar Belkin. En Campagnolo werd ingeruild voor Shimano. De XR kreeg als toevoeging een ‘2’. Iets ander composiet en kleine aanpassingen bij met name de achtervork moet de XR2 lichter en stijver zijn dan de voorganger. Een flink geovaliseerde onderbuis met bijpassende balhoofdbuis, licht gebogen boven buis, aero staande buis en ‘ultra thin’ achterpartij – met een opvallende ‘wishbone’ verbonden. Uiteraard een oversized bracket –waar de Shimano SMBB9241 press fit adapter inpast. En een full carbon voorvork met twee maten lagers en aero kenmerken. Duidelijk te zien is dat de voorvork als het ware in de balhoofdbuis valt. De Oltre XR2 is compatible met DI2: de stroomkabel verdwijnt aan de zijkant van de bovenbuis het frame in, richting de accu die in de platte zadelpen opgeborgen zit. Die pen zit vast met een driehoekige zadelpenklem.Maat 55Steven rijdt op een maat 55. Bianchi voert de XR 2 in de maten 47 tot en met 61 centimeter. De maatvoering bij Bianchi verschilt iets met bij andere merken. Zo is een ‘55’ in werkelijkheid een iets kleiner model –Bianchi meet de maat af van het midden van de trapas naar de bovenzijde van de rechte lijn van de zadelpen naar de bovenkant van de balhoofdbuis. Meet je alleen de staande buis kom je aan bijna 50 centimeter. De lengte van de bovenbuis is 55 centimeter. Bianchi maakt geen composiet frames op maat. Dat kan wel, maar niet zoals een Oltre XR 2 wordt geproduceerd. In de industrie wordt dit een monococque constructie genoemd. Het frame bestaat uit een voorste deel –zeg het hoofdframe- waar de achtertrein mee wordt verlijmd. Het hoofdframe wordt in een mal gemaakt; per framemaat is er een mal. Wil je een frame op maat maken moet je losse ‘buizen’ en verbindingsstukken gebruiken. Zogenaamde ‘tube to tube’. Eigenlijk dezelfde manier waarop bijvoorbeeld stalen frames gemaakt worden. Er zijn fabrikanten die dit ook met composiet doen –bijvoorbeeld het eveneens Italiaanse Colnago met de C 60 frames- en Bianchi heeft dit tot zo’n tien jaar geleden ook nog gedaan, maar tegenwoordig niet meer. In feite hoeft dit ook niet meer, aangezien een firma als Bianchi veel ervaring heeft met het maken van raceframes en dus ook weet waar een ‘gemiddelde’ coureur op rijdt.Het gewicht: een los frame weegt rond de 1080 gram, een voorvork 350 gram. We zeggen rond de 1080 gram, omdat Bianchi vorig seizoen speciaal voor de profs frames heeft laten produceren die circa 100 gram zwaarder waren –zeg 1190 gram –maar die net wat stijver zijn. Wat zegt ‘stijver’? Het draait vooral om het feit dat wat een coureur ‘er in gooit en er ook uit moet komen’. Hij trapt en wil vooruit. Dus er moet zo weinig mogelijk energie verloren gaan. Daartoe moet de fiets zo efficiënt mogelijk ontworpen zijn. Te ‘stijf’ is niet goed, te ‘slap’ ook niet. Een hogere stijfheid zegt ook wat over de stabiliteit. Een ‘slap’ frame is ook minder stabiel namelijk. En je hebt als fietser stabiliteit nodig, wil je goed kunnen sprinten en strak afdalen. Een te slappe fiets kan een ‘speed wobble’ opleveren. Shimmy! Check https://www.youtube.com/watch?v=VfngbsIUSj8. Een stijve fiets is zeer efficiënt. Maar… als een fiets te stijf is kun je er als coureur best op fietsen, maar je zit uren op de fiets en als je alles voelt onder je hou je het ook niet vol. Met andere woorden: je raakt dan eerder vermoeid –en dat is niet goed voor je prestaties. Te ‘slap’ is wel heel comfortabel, maar dan weer niet heel efficiënt. Is een fiets ‘slap’ gaat er veel energie verloren. De stijfheid zit ook in delen als crankstel, pedalen, naven, velgen en ook zoiets als bandenspanning. Maar de basis het frame. Zoals gezegd heeft Bianchi op verzoek van de ploeg speciale frames laten maken waarbij een hogere stijfheid is doorgevoerd. Mooi is dat dit later ook doorgevoerd is bij de frames voor de consumenten.CelesteDe ploeg rijdt op bijna 100 % Celeste frames. Celeste is de ‘huiskleur’ van Bianchi –wat rood voor Ferrari en rood-wit voor PSV is, is Celeste (= hemelsblauw) voor Bianchi. Nu bestaan er diverse tinten celeste… De groene kleur van de Vacansoleil fietsen was net wat anders dan de Belkin en Lotto NL-Jumbo kleur. De frames hebben decals van de sponsors: FSA, Shimano, Brand Loyalty. En uiteraard een ‘name tag’ van de rijder -geleverd door probikesticker.nl. Lotto NL-Jumbo ontvangt de frames gespoten en al vanuit Italië, maar als er eens iets moet worden veranderd is er een adres in Nederland waar dit ‘rap’ gedaan kan worden. Toen Steven in het roze kwam te rijden werd er een speciale half celeste/half roze frame vanuit Treviglio vervoerd naar de rustdag en opgebouwd. Deze fiets was uiteindelijk meer een blikvanger voor de pers en de sociale media dan een fiets waarmee gereden werd. De reden? Het gewicht. De twee kleuren gespoten racer was gewoon wat ‘zwaarder’ dan de standaard Celeste Oltre. Dan hebben we het over zo’n 100 gram, maar ja, in de strijd om het roze telt alles. De fiets waarmee hij rijdt weegt gewoon precies 6,8 kilo. Een absoluut minimum –en tegelijk maximum gewicht. De UCI schrijft nu eenmaal voor dat een fiets 6,8 kilo moet wegen.Shimano Dura-Ace Di2De afmontage wordt verzorgd door de onderdelensponsors. Shimano levert de draaiende onderdelen, FSA delen als stuur en stuurpen, San Marco de zadels, Tacx de bidonhouders. De ploeg rijdt met een complete Shimano Dura-Ace 9070 Di2 groep. Dit is een 11-speed aandrijving met een crankstel met twee bladen voor en elf kransjes achter. Het schakelen gaat elektronisch. Dat wil zeggen: geen standaard schakelkabels, maar stroomdraden en ‘drukknoppen’. Die ‘drukknoppen’ zijn verwerkt in de rem/schakelgrepen: rechts schakel je de achterderailleur, links de voorderailleur. Binnen de remhendel zijn twee extra hendels te vinden. De grote hendel is voor opschakelen, de kleine hendel voor afschakelen. De voor- en achterderailleur hebben een ‘motortje’ gekregen die ervoor zorgt dat de ketting van positie wisselt. Deze groep is sinds 2013 op de markt. ‘Rumour has it’ dat er volgend seizoen een nieuwe Dura-Ace groep verschijnt en waarschijnlijk zullen er enkele coureurs in de komende Tour de France al met de nieuwe groep rijden –maar in Italië rijden alle door Shimano gesponsorde teams met de 9070 groep. Nog even over het schakelen: de groep is ‘programmeerbaar’. Dat wil zeggen dat je als coureur kunt kiezen hoe snel de derailleurs reageren als je een shifter indrukt. Middels een computerprogramma kun je dit als ‘fast’ instellen. Echter, de meeste mannen rijden in de standaard setting. Steven rijdt wel met een extra ‘satellite’ shifter bovenop het stuur. Zo kun je met je handen bovenop het stuur ook snel schakelen. Steven rijdt met 172,5 mm cranks –Shimano maakt de Dura-Ace cranks in verschillende lengtes. De kettingbladen zijn in ieder geval een 53 voor en naar gelang het terrein een 42 of 39 als binnenblad. Niet officieel is het ‘ketting vangertje’ tussen voorderailleur en crankstel –mocht de ketting er voor wat voor reden dan ook af lopen zorgt dit ‘ding’ ervoor dat die niet tussen kettingblad en frame terecht komt (iets dat bijvoorbeeld Nibali twee keer overkwam). Achter zit een 11/28 – 11-12-13-14-15-17-19-21-23-25-28. De wielen zijn ook van Shimano. Hij rijdt vooral met de C50 carbon wielen. 920 gram, 660 gram voor. 16 spaken voor, 21 achter, 50 mm hoge velg, carbon, geen bandjes, tubes. Shimano Dura-Ace naven. Soms gebruikte hij een C 24 voorwiel. Waarom de C50 en niet de C24? Die zijn lager en nog wat lichter. Maar testen hebben uitgewezen dat de C50’s net wat meer aerodynamisch zijn. Daarnaast is de koeling van de hoge velgen beter. Dat klinkt vreemd, maar in een afdaling –waar snelheden van tegen de 100 kilometer per uur behaald worden- koelen de velgen beter af omdat er beduidend meer rijwind langs komt. De remmen hebben de speciale Shimano R55C4 remblokken –die zijn bedoeld voor carbon velgen. Om de velgen zitten de Vittoria Corsa 25 mm tubes. Lekker retro look door de ‘witte’ zijkantjes!Nog een opvallend detail: Steven rijdt met nieuwe Shimano schoenen en pedalen. Toen we navraag deden kregen we te horen ‘Shimano is constant bezig met het testen van nieuwe producten’. Juist. Alle coureurs bij Lotto-Jumbo rijden met Shimano schoenen. De meeste coureurs met de SH-R321 modellen –zoals Tjallingi- anderen weer met de ‘oude’ 320. Alleen… Steven heeft een stel witte schoenen met naar het laat aanzien twee ‘boa’ draaisluitingen. Wat we wel weten: hij heeft maat 44 en rijdt met gele SPD-SL schoenplaten. Shimano levert drie type schoenplaatjes: rood, geel en blauw. Met de gele plaatjes heb je 6 graden ‘speling’. En de pedalen? Deze zijn ook nieuw. De standaard SPD-SL 9000 pedalen wegen 248 gram per paar, de nieuwe ( 9170?) pedalen zullen waarschijnlijk zo’n 50 gram lichter zijn. De ploeg maakt gebruik van het Pioneer powermeter systeem.FSA en San MarcoFSA levert het stuur en de stuurpen. 120 mm stuurpen, een ‘custom’ ( dat wil zeggen met groene details) FSA SL-K model. 6 graden, een mix van carbon en aluminium. Het stuur is 42 centimeter hart/hart en een SL-K Superlight New Ergo model. Gewicht? Nog geen 170 gram voor het stuur en ook nog 170 gram voor de stuurpen. O ja, het stuurlint is ook van FSA –en ‘custom’ in kleur. Het komt trouwens niet in doosjes binnen bij de Service Course, maar in strekkende meters… Zadel: San Marco. Reed Steven in het begin met respectievelijk met een Concor en een oud type Regale, nu zit hij op een Aspide Open FX Narrow. Aspide is het type, ‘open’ staat voor de opening bovenop en ‘narrow’ voor de breedte van het zadel. Het zadel heeft carbon brug en weegt zo 121 gram. Verder nog: uit onze gegevens uit 2014 is de zithoogte van Kruijswijk is 774 en de ‘set back’ is 75 ( afstand zadel-achter het bracket). Lotto NL-Jumbo heeft ervoor gekozen om deze gegevens niet te verstrekken dus het kan dat dit nu net wat anders is. Goed. Tot zover. Wij hadden liever gehad dat dit stuk ging over de fiets van de winnaar, maar ja…Foto’s oa Cor Vos
Nestor in het illustere gezelschap dat zich Fiets-redactie noemt. Werkt al sinds mensenheugenis voor Fiets, toen nog als MTB-redacteur….met baard! Import-Brabander met grote voorliefde voor “de cross”. Laat zich niet snel uit het veld slaan, maakt zijn testen zelfs met gescheurde achillespezen af…en altijd op tijd. Menno is het hele jaar in vorm, zowel op de weg als op het toetsenbord, en zorgt ervoor dat je in ieder nummer van Fiets weer de nieuwste racers te zien krijgt. “Hallo, met Menno”, is al genoeg om via de telefoon de nieuwste Dogma’s los te krijgen. We verdenken hem van het stiekem hebben van een 2e huis op Mallorca waar hij onder het mom van “een persintroductie” met grote regelmaat heen gaat om lekker te fietsen.
De eerste versie van de Oltre dateert uit 2010. De fiets werd destijds geïntroduceerd als Aero model. Ondertussen is de Oltre doorontwikkeld. Eerst was er de XR, daarna de XR 1 en nu de XR 2. De XR 1 was het eerste model wat in de pro tour verscheen; Vacansoleil-DCM reed in 2013 met dit model. Afgemonteerd met Campagnolo Super Record EPS, FFWD en FSA. Eind 2013 hield Vacansoleil-DCM er mee op en toen verhuisde Bianchi naar Belkin. En Campagnolo werd ingeruild voor Shimano. De XR kreeg als toevoeging een ‘2’. Iets ander composiet en kleine aanpassingen bij met name de achtervork moet de XR2 lichter en stijver zijn dan de voorganger. Een flink geovaliseerde onderbuis met bijpassende balhoofdbuis, licht gebogen boven buis, aero staande buis en ‘ultra thin’ achterpartij – met een opvallende ‘wishbone’ verbonden. Uiteraard een oversized bracket –waar de Shimano SMBB9241 press fit adapter inpast. En een full carbon voorvork met twee maten lagers en aero kenmerken. Duidelijk te zien is dat de voorvork als het ware in de balhoofdbuis valt. De Oltre XR2 is compatible met DI2: de stroomkabel verdwijnt aan de zijkant van de bovenbuis het frame in, richting de accu die in de platte zadelpen opgeborgen zit. Die pen zit vast met een driehoekige zadelpenklem.Maat 55Steven rijdt op een maat 55. Bianchi voert de XR 2 in de maten 47 tot en met 61 centimeter. De maatvoering bij Bianchi verschilt iets met bij andere merken. Zo is een ‘55’ in werkelijkheid een iets kleiner model –Bianchi meet de maat af van het midden van de trapas naar de bovenzijde van de rechte lijn van de zadelpen naar de bovenkant van de balhoofdbuis. Meet je alleen de staande buis kom je aan bijna 50 centimeter. 
De lengte van de bovenbuis is 55 centimeter. Bianchi maakt geen composiet frames op maat. Dat kan wel, maar niet zoals een Oltre XR 2 wordt geproduceerd. In de industrie wordt dit een monococque constructie genoemd. Het frame bestaat uit een voorste deel –zeg het hoofdframe- waar de achtertrein mee wordt verlijmd. Het hoofdframe wordt in een mal gemaakt; per framemaat is er een mal. Wil je een frame op maat maken moet je losse ‘buizen’ en verbindingsstukken gebruiken. Zogenaamde ‘tube to tube’. Eigenlijk dezelfde manier waarop bijvoorbeeld stalen frames gemaakt worden. Er zijn fabrikanten die dit ook met composiet doen –bijvoorbeeld het eveneens Italiaanse Colnago met de C 60 frames- en Bianchi heeft dit tot zo’n tien jaar geleden ook nog gedaan, maar tegenwoordig niet meer. In feite hoeft dit ook niet meer, aangezien een firma als Bianchi veel ervaring heeft met het maken van raceframes en dus ook weet waar een ‘gemiddelde’ coureur op rijdt.Het gewicht: een los frame weegt rond de 1080 gram, een voorvork 350 gram. We zeggen rond de 1080 gram, omdat Bianchi vorig seizoen speciaal voor de profs frames heeft laten produceren die circa 100 gram zwaarder waren –zeg 1190 gram –maar die net wat stijver zijn. Wat zegt ‘stijver’? Het draait vooral om het feit dat wat een coureur ‘er in gooit en er ook uit moet komen’. Hij trapt en wil vooruit. Dus er moet zo weinig mogelijk energie verloren gaan. Daartoe moet de fiets zo efficiënt mogelijk ontworpen zijn. Te ‘stijf’ is niet goed, te ‘slap’ ook niet. Een hogere stijfheid zegt ook wat over de stabiliteit. Een ‘slap’ frame is ook minder stabiel namelijk. En je hebt als fietser stabiliteit nodig, wil je goed kunnen sprinten en strak afdalen. Een te slappe fiets kan een ‘speed wobble’ opleveren. Shimmy! Check https://www.youtube.com/watch?v=VfngbsIUSj8. Een stijve fiets is zeer efficiënt. Maar… als een fiets te stijf is kun je er als coureur best op fietsen, maar je zit uren op de fiets en als je alles voelt onder je hou je het ook niet vol. Met andere woorden: je raakt dan eerder vermoeid –en dat is niet goed voor je prestaties. Te ‘slap’ is wel heel comfortabel, maar dan weer niet heel efficiënt. Is een fiets ‘slap’ gaat er veel energie verloren. De stijfheid zit ook in delen als crankstel, pedalen, naven, velgen en ook zoiets als bandenspanning. Maar de basis het frame. Zoals gezegd heeft Bianchi op verzoek van de ploeg speciale frames laten maken waarbij een hogere stijfheid is doorgevoerd. Mooi is dat dit later ook doorgevoerd is bij de frames voor de consumenten.Celeste
De ploeg rijdt op bijna 100 % Celeste frames. Celeste is de ‘huiskleur’ van Bianchi –wat rood voor Ferrari en rood-wit voor PSV is, is Celeste (= hemelsblauw) voor Bianchi. Nu bestaan er diverse tinten celeste… De groene kleur van de Vacansoleil fietsen was net wat anders dan de Belkin en Lotto NL-Jumbo kleur. De frames hebben decals van de sponsors: FSA, Shimano, Brand Loyalty. En uiteraard een ‘name tag’ van de rijder -geleverd door probikesticker.nl. Lotto NL-Jumbo ontvangt de frames gespoten en al vanuit Italië, maar als er eens iets moet worden veranderd is er een adres in Nederland waar dit ‘rap’ gedaan kan worden. Toen Steven in het roze kwam te rijden werd er een speciale half celeste/half roze frame vanuit Treviglio vervoerd naar de rustdag en opgebouwd. Deze fiets was uiteindelijk meer een blikvanger voor de pers en de sociale media dan een fiets waarmee gereden werd. De reden? Het gewicht. De twee kleuren gespoten racer was gewoon wat ‘zwaarder’ dan de standaard Celeste Oltre. Dan hebben we het over zo’n 100 gram, maar ja, in de strijd om het roze telt alles. De fiets waarmee hij rijdt weegt gewoon precies 6,8 kilo. Een absoluut minimum –en tegelijk maximum gewicht. De UCI schrijft nu eenmaal voor dat een fiets 6,8 kilo moet wegen.Shimano Dura-Ace Di2De afmontage wordt verzorgd door de onderdelensponsors. Shimano levert de draaiende onderdelen, FSA delen als stuur en stuurpen, San Marco de zadels, Tacx de bidonhouders. De ploeg rijdt met een complete Shimano Dura-Ace 9070 Di2 groep. Dit is een 11-speed aandrijving met een crankstel met twee bladen voor en elf kransjes achter. Het schakelen gaat elektronisch. Dat wil zeggen: geen standaard schakelkabels, maar stroomdraden en ‘drukknoppen’. Die ‘drukknoppen’ zijn verwerkt in de rem/schakelgrepen: rechts schakel je de achterderailleur, links de voorderailleur. Binnen de remhendel zijn twee extra hendels te vinden. De grote hendel is voor opschakelen, de kleine hendel voor afschakelen. De voor- en achterderailleur hebben een ‘motortje’ gekregen die ervoor zorgt dat de ketting van positie wisselt. Deze groep is sinds 2013 op de markt. ‘Rumour has it’ dat er volgend seizoen een nieuwe Dura-Ace groep verschijnt en waarschijnlijk zullen er enkele coureurs in de komende Tour de France al met de nieuwe groep rijden –maar in Italië rijden alle door Shimano gesponsorde teams met de 9070 groep. Nog even over het schakelen: de groep is ‘programmeerbaar’. Dat wil zeggen dat je als coureur kunt kiezen hoe snel de derailleurs reageren als je een shifter indrukt. Middels een computerprogramma kun je dit als ‘fast’ instellen. Echter, de meeste mannen rijden in de standaard setting. Steven rijdt wel met een extra ‘satellite’ shifter bovenop het stuur. Zo kun je met je handen bovenop het stuur ook snel schakelen. Steven rijdt met 172,5 mm cranks –Shimano maakt de Dura-Ace cranks in verschillende lengtes. De kettingbladen zijn in ieder geval een 53 voor en naar gelang het terrein een 42 of 39 als binnenblad. Niet officieel is het ‘ketting vangertje’ tussen voorderailleur en crankstel –mocht de ketting er voor wat voor reden dan ook af lopen zorgt dit ‘ding’ ervoor dat die niet tussen kettingblad en frame terecht komt (iets dat bijvoorbeeld Nibali twee keer overkwam). Achter zit een 11/28 – 11-12-13-14-15-17-19-21-23-25-28. De wielen zijn ook van Shimano. Hij rijdt vooral met de C50 carbon wielen. 920 gram, 660 gram voor. 16 spaken voor, 21 achter, 50 mm hoge velg, carbon, geen bandjes, tubes. Shimano Dura-Ace naven. Soms gebruikte hij een C 24 voorwiel. Waarom de C50 en niet de C24? Die zijn lager en nog wat lichter. Maar testen hebben uitgewezen dat de C50’s net wat meer aerodynamisch zijn. Daarnaast is de koeling van de hoge velgen beter. Dat klinkt vreemd, maar in een afdaling –waar snelheden van tegen de 100 kilometer per uur behaald worden- koelen de velgen beter af omdat er beduidend meer rijwind langs komt. De remmen hebben de speciale Shimano R55C4 remblokken –die zijn bedoeld voor carbon velgen. Om de velgen zitten de Vittoria Corsa 25 mm tubes. Lekker retro look door de ‘witte’ zijkantjes!Nog een opvallend detail: Steven rijdt met nieuwe Shimano schoenen en pedalen. Toen we navraag deden kregen we te horen ‘Shimano is constant bezig met het testen van nieuwe producten’. Juist. Alle coureurs bij Lotto-Jumbo rijden met Shimano schoenen. De meeste coureurs met de SH-R321 modellen –zoals Tjallingi- anderen weer met de ‘oude’ 320. Alleen… Steven heeft een stel witte schoenen met naar het laat aanzien twee ‘boa’ draaisluitingen. Wat we wel weten: hij heeft maat 44 en rijdt met gele SPD-SL schoenplaten. Shimano levert drie type schoenplaatjes: rood, geel en blauw. Met de gele plaatjes heb je 6 graden ‘speling’. En de pedalen? Deze zijn ook nieuw. De standaard SPD-SL 9000 pedalen wegen 248 gram per paar, de nieuwe ( 9170?) pedalen zullen waarschijnlijk zo’n 50 gram lichter zijn. De ploeg maakt gebruik van het Pioneer powermeter systeem.FSA en San MarcoFSA levert het stuur en de stuurpen. 120 mm stuurpen, een ‘custom’ ( dat wil zeggen met groene details) FSA SL-K model. 6 graden, een mix van carbon en aluminium. Het stuur is 42 centimeter hart/hart en een SL-K Superlight New Ergo model. Gewicht? Nog geen 170 gram voor het stuur en ook nog 170 gram voor de stuurpen. O ja, het stuurlint is ook van FSA –en ‘custom’ in kleur. Het komt trouwens niet in doosjes binnen bij de Service Course, maar in strekkende meters… Zadel: San Marco. Reed Steven in het begin met respectievelijk met een Concor en een oud type Regale, nu zit hij op een Aspide Open FX Narrow. Aspide is het type, ‘open’ staat voor de opening bovenop en ‘narrow’ voor de breedte van het zadel. Het zadel heeft carbon brug en weegt zo 121 gram. Verder nog: uit onze gegevens uit 2014 is de zithoogte van Kruijswijk is 774 en de ‘set back’ is 75 ( afstand zadel-achter het bracket). Lotto NL-Jumbo heeft ervoor gekozen om deze gegevens niet te verstrekken dus het kan dat dit nu net wat anders is. Goed. Tot zover. Wij hadden liever gehad dat dit stuk ging over de fiets van de winnaar, maar ja…Foto’s oa Cor Vos
