Rodrick de Munnik en Edwin Driessen van Fiets volgen een Sportvastenkuur. Edwin blogt dagelijks over zijn ervaringen.

Vrijdag 30 november

Pffff. Mijn hoofd is een zeef na een korte nacht. Om zes uur staat mijn zoon alweer klaarwakker naast mijn bed. Gelukkig gaat mijn vrouw Judith eruit. Ik kan nog even blijven liggen. Vannacht ging ik met honger slapen en ik had moeite om de slaap te vatten. Vreemd genoeg word ik niet met honger wakker

In het keukenkastje rechtsonder ligt sinds kort een mega voorraad sinaasappels. Ik pak er drie uit, want ik schat zo in dat dit aantal nodig is om aan de voorgeschreven hoeveelheid van 150 ml sap te komen. Ik sta verlekkerd naar het oranje fruit te kijken. Wat kan je daar zin in hebben! De maatbeker staat na vijf uitgeperste helften net iets onder de 150 ml. Ik twijfel. Wat doe ik met de laatste halve sinaasappel? Ik overweeg hem direct in de groenbak te gooien. Weg met dit kwaad! Maar ik ben denk ik teveel Hollander, te zuinig om iets weg te gooien. Uitpersen dat ding. Ik drink dus 170 ml sap.

Het principe achter de vastendagen is dat het lichaam een calorie- en suikerschaarste ervaart. Dit zorgt er volgens de Sportvasten theorie voor, dat het lichaam tijdens het sporten de spieren van suiker- naar vetverbranding laat switchen.

Sporten doe ik bij Medico Vision in Amsterdam. Mark van der Vecht begeleidt Rodrick en mij tijdens onze kuur. Ik ben in vier dagen 4 kilo lichter geworden. Dat zegt niet zoveel, want vet heb ik nauwelijks verloren. Volgens Mark gaat dat ook pas gebeuren aan het eind van de kuur.

Het sporten valt me zwaar. Op één van de virtual reality trainers probeer ik Alpe D’Huez op te rijden. Maar het lukt niet om mijn hartslag laag te houden. Ik verplaats mijn training daarom naar een locatie enkele honderden kilometers verderop. Naar de Grand Ballon. Minder steil. Ik haast me niet om boven te komen. Er staat een half uur training in het schema. Lekker de handjes op het stuur en genieten van het uitzicht.